Δεν καταλαβαίνω γιατί θεωρήθηκε είδηση ότι έχουμε όσους στρατηγούς έχει και η Αμερική: ο Εδμόνδος Αμπού είχε διαπιστώσει ήδη από το 1850 ότι ο ελληνικός στρατός ήταν «στρατός στρατηγών», διαπίστωση που του κόστισε τον χαρακτηρισμό «μισέλλην», πρωτίστως από τους ευπατρίδες στρατηγούς της εποχής που ήσαν ταυτόχρονα βουλευτές και γόνοι διακεκριμένων οικογενειών.
Δεν θα έχουν άδικο οι νυν στρατηγοί αν καταγγείλουν τον Νίκο Δένδια ως μισοστράτηγο: το υπουργικό συμβούλιο των ΗΠΑ αποτελείται από 26 μέλη, της Ελλάδας από 60. Το Κογκρέσο έχει 535 βουλευτές και γερουσιαστές επί πληθυσμού 335 εκατομμυρίων (ένα για κάθε 620.000 κατοίκους) η ελληνική βουλή έχει 20πλάσια μέλη: 300, ένα για κάθε 33.000 κατοίκους. Η Ελλάδα έχει τρία ανώτατα δικαστήρια, οι ΗΠΑ μόνο ένα. Στο Κογκρέσο υπάρχουν μόνο δύο κόμματα, εμείς έχουμε δέκα!
Αν θεωρούνται πρόβλημα οι δυσαναλογίες με τις ΗΠΑ, γιατί δεν ξεκινά από τα πολιτικά αξιώματα η κυβέρνηση; Απολυομένων των στρατηγών, ποιος θα μας προστατεύσει από τους πεζοναύτες που θα στείλει ο Ντόναλντ Τραμπ μόλις μάθει ότι υπερέχουμε των ΗΠΑ;
Γενικώς, είναι γνωστό πως υπερτερούμε όχι μόνο των ΗΠΑ αλλά και όλων περίπου των χωρών της Ένωσης σε υπουργούς, βουλευτές, αρχηγούς κομμάτων, δικαστικούς, γιατρούς νοσοκομείων, καθηγητές πανεπιστημίων. Με τόσους πολλούς αξιωματούχους να πρέπει να ελέγχονται χάριν του δημοσίου συμφέροντος, έχουμε περισσότερα μέσα ενημέρωσης – άρα και δημοσιογράφους.
Έχουμε επίσης τα καλύτερα προστατευμένα αστυνομικά τμήματα: κλείνουν την κυκλοφορία μπροστά τους, υποθέτω επειδή μένουν έρημα. Τα όργανα της τάξεως τρέχουν να προστατεύσουν πορνεία και χαρτοπαικτικές λέσχες, να παρηγορήσουν με ουσίες χαμένους – μήπως και γίνουν στο μέλλον πολιτικοί αρχηγοί– , στο πλαίσιο της ευγενούς άμιλλας που αναδεικνύει τον καλύτερο αστυνόμο κάθε έτους.
Είναι ολοφάνερο: το πρόβλημα δεν είναι ότι έχουμε πολλούς αξιωματούχους – το πρόβλημα είναι ότι είμαστε ευφυής, άξια ράτσα και είμαστε πολλοί αυτοί που μπορούν να καταλάβουν ανώτερες θέσεις. Επιπλέον, δίκαιη ράτσα: το αξιοκρατικό μας σύστημα δεν εμποδίζει όποιον έχει τα προσόντα να γίνει υπουργός, βουλευτής, αρχηγός, στρατηγός, κ.λπ. Θα ήταν τεράστια αδικία αυτό και του Έλληνος η ψυχή αδικίαν δεν υποφέρει. Να: θέση προέδρου υπάρχει μόνο μία, όπως στην Αμερική, και δεν ξέρουν τα κόμματα ποιον να διαλέξουν.
Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι η υποτιθέμενη «υπερπληθώρα αξιωματούχων» αλλά ο μικρός πληθυσμός που έχει να κυβερνήσει, διοικήσει, γιατρέψει, δικάσει, εκπαιδεύσει, κ.λπ., η πληθώρα των αρίστων μας. Και αφού μετανάστες δεν θέλουμε, άλλη λύση από το να κάνουμε κατακτητικούς πολέμους να επωφεληθούν και άλλοι από την αριστεία μας δεν βλέπω – και πάλι, λοιπόν, κακώς συνταξιοδοτήθηκαν οι στρατηγοί.
Source link
