Απευθυνόμενος πρόσφατα στο Κογκρέσο, ο Ντόναλντ Τραμπ καυχήθηκε πως «τερμάτισε κάθε κυβερνητική λογοκρισία και επανέφερε την ελευθερία του λόγου στην Αμερική». Πράγματι, ένας εργαζόμενος στην DOGE του Iλον Μασκ που είχε παραιτηθεί όταν αποκαλύφθηκε πως είχε κάνει ρατσιστικά σχόλια στο X, τασσόμενος για παράδειγμα υπέρ μιας «ευγονικής μετανάστευσης» ή διακηρύσσοντας πως ο ίδιος υπήρξε «ρατσιστής πριν γίνει της μόδας», μπόρεσε να επανέλθει στη θέση του αφού ο αμερικανός αντιπρόεδρος, ο Τζέι Ντι Βανς, απέρριψε τα σχόλιά του ως νεανικά πταίσματα. Μόνο που η τραμπική «ελευθερία του λόγου» αφορά αποκλειστικά τον δικό τους «λόγο». Το επιβεβαιώνει η σύλληψη του Μαχμούντ Χαλίλ, ενός πρόσφατου αποφοίτου του Πανεπιστημίου Κολούμπια, τον οποίο η κυβέρνηση Τραμπ θέλει τώρα να απελάσει επειδή είχε διαδηλώσει πέρυσι, κατά το κύμα διαδηλώσεων που συντάραξε τα αμερικανικά πανεπιστήμια, κατά του Ισραήλ – μια υπόθεση που έκανε τον γνωστό αρθρογράφο των «Financial Times» Εντουαρντ Λιους να αναφωνήσει «Je suis Khalil» και αρκετούς άλλους παρατηρητές να προειδοποιούν για το φάντασμα του μακαρθισμού.
Τον συνέλαβαν
Παρότι διαθέτει πράσινη κάρτα και δεν φαίνεται να έχει παραβιάσει κανέναν νόμο, ο (Παλαιστίνιος) Χαλίλ συνελήφθη το περασμένο Σάββατο από την αμερικανική υπηρεσία μετανάστευσης στο σπίτι που μοιράζεται με την (έγκυο στον όγδοο μήνα) αμερικανίδα σύζυγό του στη Νέα Υόρκη και από εκεί μεταφέρθηκε σε κέντρο κράτησης στη Λουιζιάνα – μια Πολιτεία με πολύ περισσότερους φιλοτραμπικούς δικαστές. Το πρόσχημα είναι πως είχε μιλήσει σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας όπου διανεμήθηκαν φυλλάδια υπέρ της Χαμάς, αν και δεν δείχνει να υπάρχει καμία απόδειξη ότι διατηρεί δεσμούς με την παλαιστινιακή ισλαμιστική οργάνωση. Τη σύγκριση, ακριβώς, ανάμεσα στις υποθέσεις του Χαλίλ και του εργαζομένου της DOGE που επέστρεψε στη θέση του την έκανε με ένα βίντεο στα σόσιαλ μίντια ο δημοκρατικός γερουσιαστής Κρις Μέρφι.
«Μπορεί να διαφωνεί κανείς με την ανοιχτά αντι-ισραηλινή του στάση», σημείωσε αναφερόμενος στον Χαλίλ, «αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι παραβίασε τον νόμο (…) Βρίσκεται στη φυλακή για τον πολιτικό του λόγο, και αυτό είναι που πρέπει να μας ανησυχεί: στις ΗΠΑ ο λόγος σας προστατεύεται, είτε αρέσει στον πρόεδρο είτε όχι. Αλλά σήμερα, στην Αμερική του Τραμπ, προστατεύεται μόνο το δικό του μήνυμα, ακόμη και αν πρόκειται για μήνυμα μίσους όπως αυτό του υπαλλήλου της DOGE. Αν ο λόγος σας είναι επικριτικός, θα ποινικοποιηθεί» προειδοποίησε ο Μέρφι τονίζοντας πως αν ένας άνθρωπος «μπορεί να φυλακιστεί χωρίς κατηγορία επειδή διαμαρτύρεται», δεν θα υπάρχει επιστροφή. Η προστασία της ελευθερίας του λόγου είναι για τον Δημοκρατικό γερουσιαστή «μια αμερικανική αξία, ίσως η πιο σημαντική αμερικανική αξία».
Η πρώτη σύλληψη από τις πολλές
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο γράφει και ο Λιους στους «Financial Times» πως κάθε «Αμερικανός πρέπει να ανησυχεί για τον Μαχμούντ Χαλίλ», πολύ περισσότερο αφού ο Τραμπ έχει διαβεβαιώσει πως η σύλληψή του θα είναι απλώς «η πρώτη από πολλές». Αν του περάσει αυτό του Τραμπ, εξηγεί ο Λιους, η άδειά του να τιμωρεί κάθε ομιλία που θεωρεί φιλοτρομοκρατική ή αντίθετη προς τα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ θα τον καταστήσει δικαστή και ένορκο ταυτόχρονα σε ό,τι αφορά τα δικαιώματα της πρώτης τροπολογίας του αμερικανικού συντάγματος. Κι αυτό θα έθετε σε κίνδυνο κάθε πολίτη των ΗΠΑ. Αλλωστε ο Τραμπ χαρακτηρίζει τους αντιπάλους του ως εσωτερικούς εχθρούς: άρα, η κριτική στον πρόεδρο των ΗΠΑ δεν μπορεί να βαφτιστεί αντεθνική;
Ο Λιους εκτιμά πως η υπόθεση του Χαλίλ θα φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ. Αισιόδοξος πολύ δεν είναι για τη συνέχεια. Εχει δίκιο πάντως όταν λέει πως όσοι σπουδάζουν πολιτικές επιστήμες δεν θα μπορούσαν να ζητήσουν καλύτερο «ζωντανό» πείραμα για το κατά πόσο η φιλελεύθερη δημοκρατία μπορεί να επιβιώσει.
