Η ποπ μουσική πάντα είχε αδυναμία στην ιαπωνική κουλτούρα. Δεν ξεχνιέται ούτε η Madonna ντυμένη ως γκέισα ούτε η Gwen Stefani με τα Harajuku Girls. Τωρα, στα καθ’ ημάς, είναι η Τάμτα που επηρεασμένη από ένα ταξίδι στη σαγηνευτική χώρα της Άπω Ανατολής αποφάσισε να κάνει ένα διάλειμμα από την πιο dark ηλεκτρονική φάση που περνάει τα τελευταία χρόνια. Στο νέο της EP (κυκλοφορεί από την ΚΙΚΙ Music και τη Minos EMI, Α Universal Music Company) με τίτλο «The Heroine» κυριαρχούν οι vibrant hyperpop ήχοι και μια νοσταλγική διάθεση απέναντι στο eurodance κύμα των 90s – όλα αυτά με πολλές αναφορές στην κουλτούρα των άνιμε και των videogames. Που να ήξερε και ότι θα έπεφτε στην κατάλληλη συγκυρία παρουσιάζοντας αυτό το νέο υλικό λίγες μέρες μετά τη συλλογική μανία που μας έπιασε όλους να μεταμορφωθούμε με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης σε ήρωες του Hayao Miyazaki.
Το γλυκύτατο «Α TRUE HEROINE» αποτελεί τέλεια εισαγωγή σε αυτό το ηχητικό σύμπαν. Στιχουργικά φαίνεται να κλείνει το μάτι σε θέματα αυτοπραγμάτωσης καθιστώντας το ιδανικό intro στο νέο της εγχείρημα. Το εθιστικό «CHROME HEARTS», ένα Hi-NRG ντουέτο με τον σταθερά υπέροχο Saske, ανεβάζει ρυθμούς και κάνει πιο ξεκάθαρες τις συνδέσεις αυτής της δουλειάς με τη ιαπωνική κουλτούρα – η επαφή μας (με αυτό το κομμάτι) σίγουρα δίνει ενέργεια. Παρεμπιπτόντως, πολύ εντυπωσιακό και το βιντεοκλιπ το οποίο παραπέμπει στο «Break the Ice» της Britney Spears. Το «HELLO KITTY» διακρίνεται από έναν πιο bubblegum χαρακτήρα με ευ-fun-ταστους στίχους. Παρά τη χαριτωμένη διάθεση και τα ωραία κουπλέ, το ρεφρέν ακούγεται κάπως προβλέψιμο και επαναλαμβανόμενο. Πρόκειται δηλαδή για μία από τις λιγότερο ευρηματικές δημιουργίες του EP.
Στο κομμάτι που ακολουθεί, το «TOKYO ATHINA» βρίσκεται, κατά τη γνώμη μου, η κορυφαία στιγμή του δίσκου. Οι στίχοι συνδέουν την κουλτούρα του Τόκιο με την ατμόσφαιρα της Αθήνας, ενώ φράσεις όπως «σκάω με θράσος Γιόκο Όνο» δεν αποτελούν απλώς έξυπνα λογοπαίγνια αλλά ευφυή κομμάτια που συμπληρώνουν ένα ολόκληρο παζλ – μανιφέστο καλλιτεχνικής απελευθέρωσης.
Η συνεργασία με τη LILA στο κομμάτι «MONOTONIA» δεν γίνεται να μη σε παρασύρει και αψηφά τον τίτλο της με τις ανελέητες εναλλαγές ρυθμού, ενώ η μπαλάντα «XOMA» κλείνει με πολύ ταιριαστο τρόπο το όλο εγχείρημα στέλνοντας ένα μήνυμα αναγέννησης και ανθεκτικότητας/αντοχής ακόμη και απέναντι σε αντιξοότητες ή επικρίσεις. Αξίζει να σημειωθεί πως την παραγωγή του EP υπογράφει ο TEO.x3, επαναφέροντας τη δημιουργική ομάδα του «The Villain»: Ζήνωνας Γιάννη, ody icon, Αναστάσιος Τσόρδας. Συμμετέχουν επίσης: UVCORE, Beyond, Sin Laurent, Barrice, Γεράσιμος Ευαγγελάτος και Αλκης Λιβαθηνός.
Μια και αυτό είναι το δεύτερο μέρος μια μουσικής τριλογίας αν κάτι θα ήθελα από την Τάμτα στο επόμενο βήμα της είναι να μην επιδοθεί σε άλλες διαβεβαιώσεις ότι βρήκε τον πραγματικό εαυτό. Το έχουμε εμπεδώσει. Η πολυδιάστατη σταρ της ελληνικής ποπ έχει αποδείξει ότι περνάει το Fearless Era της (The Tamta’s Version) και δεν τη σταματάει τίποτα. Είναι πλέον ξεκάθαρο πως το άλμπουμ «Identity Crisis» του 2023 δεν ήταν μια παροδική φάση, μια σύντομη κρίση ταυτότητας, αλλά η αφετηρία για το επόμενο, πιο ριψοκίνδυνο κεφάλαιο στην καριέρα της.
Προσωπικά θα περίμενα επίσης παλιότερα κομμάτια σαν το «Azucar (anexigito)» και το «Chimaera» να έχουν βρει μεγαλύτερη ανταπόκριση σε αριθμό streams (θεωρώ επίσης πολύ υποτιμημένη τη συγκινητική μπαλάντα «Shen Da Me» που έχει τραγουδήσει στα γεωργιανά) – το ίδιο και με το «COPY» από το EP «The Villain» – αλλά καταλαβαίνω ότι το mainstream κοινό ίσως χρειάζεται χρόνο για να ενστερνιστεί κάτι πιο πειραματικό (για τα ελληνικά ποπ δεδομένα πάντα).
Το «The Heroine», λοιπόν, δεν είναι απλώς μια στιλιστική μετάβαση· είναι η απόδειξη ότι η Τάμτα ωριμάζει, δοκιμάζοντας ιδέες ολιστικά και ουσιαστικά. Έχω μόνο την περιέργεια να δω πώς θα ενσωματώσει αυτά τα τόσο δυναμικά κομμάτια στα live της – παρόλο που, έχοντας παρακολουθήσει το σόου που παρουσιαζε μέχρι πρόσφατα στο Smut, της έχω εμπιστοσύνη.
