Από τη μία πλευρά είναι οι τρεις τρόποι με τους οποίους το Μαξίμου επιχειρεί να χτίσει ένα διαφορετικό μομέντουμ: το σύνθημα «δημοσιονομική σύνεση – κοινωνική πολιτική», οι προεκλογικοί ρυθμοί (περιοδείες, εξαγγελίες, καλλιέργεια προσδοκιών ενόψει ΔΕΘ) παρά την επίμονη πρωθυπουργική διαβεβαίωση για κάλπες το 2027 και οι θετικές ανακοινώσεις – τουλάχιστον μία ανά εβδομάδα. Αυτή η εκστρατεία αισιοδοξίας είχε ως αφετηρία την αύξηση του κατώτατου μισθού και ακολούθησαν οι εξελίξεις με τη Chevron για τους υδρογονάνθρακες, το 12ετές αμυντικό πρόγραμμα, ο Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός και το πακέτο παροχών για ενοικιαστές και χαμηλοσυνταξιούχους, ενώ την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται πρώτα, με καθυστέρηση, η μεταρρύθμιση του ΟΣΕ και έπειτα η έναρξη της αξιολόγησης του Δημοσίου από τους πολίτες, που θα γίνεται δύο φορές τον χρόνο – άνοιξη και φθινόπωρο. Από την άλλη πλευρά είναι τα 3+1 μέτωπα, που εφόσον συνοδευτούν από απρόοπτες εξελίξεις θα απειλήσουν το προφίλ της κυβέρνησης, σωρεύοντας ξανά δυσφορία και βαραίνοντας την εικόνα κόπωσης της εξαετίας.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
