Με το γεφύρι της Άρτας παρομοιάζουν πολλοί σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά όλα όσα συμβαίνουν τα τελευταία 24ωρα και όλα όσα θα ακολουθήσουν μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο γύρω από την δυνατότητα συμπόρευσης των δυο κομμάτων που μέχρι και λίγους πριν ήταν ένα.
Από τη μια πλευρά είναι τα στελέχη εκείνα και κυρίως οι βουλευτές των δυο κομμάτων που βλέπουν πιο δυνατή, αλλά και πιο αναγκαία από ποτέ, τη συνεργασία των δυο κοινοβουλευτικών κομμάτων. Βουλευτές και μεσαία στελέχη και στις δυο πλευρές που μετρούν τα θετικά και ζυγίζουν τα αρνητικά.
Τα θετικά βγάζουν πλεόνασμα καθώς αντικειμενικά επιτυγχάνεται το μείζον, να επιστρέψουν στα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης οπου βρέθηκαν από το καλοκαίρι του 2023 με εντολή των ψηφοφόρων.
Από την άλλη πλευρά είναι στελέχη, όπως ο κ. Πολάκης και ο κ. Τσακαλώτος και πολλά μεσαία στελέχη της Νέας Αριστεράς, που βλέπουν να βαραίνουν αρκετά τα αρνητικά μιας συμπόρευσης, τόσο για το μέλλον τους εντός ενός συνεργατικού σχήματος, όσο όμως και για την πολιτική τους αξιοπιστία.
Στα θεμέλια
Σε κάθε περίπτωση πάντως οι μάστορες της συνεργασίας και της συμπόρευσης χτίζουν ολημερίς… το γεφύρι.
Για πολλούς ένα πρώτο ισχυρό θεμέλιο φαίνεται ότι μπήκε με την κοινή δήλωση – καταγγελία στην οποία κατέληξαν οι βουλευτές των δυο κοινοβουλευτικών ομάδων μαζί με την ανεξάρτητη κα Λινού (personae non grata για τον Πολάκη) υπο άκρα μυστικότητα κατά την συνεδρίαση της προανακριτικής επιτροπής Τριαντόπουλου.
Τα επόμενα 24ωρα είναι κρίσιμα με κορύφωση τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Αριστεράς το Σαββατοκύριακο οπου σύμφωνα με πληροφορίες το κεντρικό θέμα θα είναι η συνεργασίες.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην εισήγηση που θα κατεβάσει ο Αλέξης Χαρίτσης.
Τοξικότητα και μανιφέστα
Τα δυο αυτά πρόσωπα δείχνουν τις τελευταίες ώρες να μονοπωλούν τη συζήτηση και με όλους τους τρόπους δείχνουν ότι δεν επιθυμούν – και όσοι στοιχίζονται μαζί τους – την ένωση με τους όρους που θα βάλλουν οι «ενωτικοί».
Ο μεν Ευκλείδης Τσακαλώτος δεν ξεχνά την τοξικότητα του Παύλου Πολάκη και με την αστική του αυτοπεποίθηση απαξιώνει την συνένωση ΣΥΡΙΖΑ-Νέας Αριστεράς ως «καρικατούρα» του λαϊκού μετώπου για να στείλει μήνυμα και στο εσωτερικό του κόμματός του.
«Μας καθιστά αναξιόπιστους απέναντι στον κόσμο και χρειάζεται χρόνος για να ξεπεραστεί. Πρέπει να δει η κοινωνία ότι αντιμετωπίζουμε με σοβαρότητα τα προβλήματα» σχολίασε ο κ. Τσακαλώτος το ενδεχόμενο να βρεθεί και πάλι κάτω από την ίδια στέγη με τον άσπονδο εχθρό του.
Μάλιστα με την ίδια αυτοπεποίθηση που τον διακρίνει ο κ. Τσακαλώτος χαρακτήρισε αφορμή της διάσπασης τον Κασσελάκη και όχι την αιτία της αποχώρησης, δείχνοντας και πάλι στις αγεφύρωτες διαφορές σε βαθμό βεντέτας που υπάρχουν με τον κ. Πολάκη.
Ο δε Παύλος Πολάκης επι μια εβδομάδα πότε στέλνει μηνύματα από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα δεχτεί επιστροφές χωρίς τους δικούς του όρους και πότε επιτίθεται προσωπικά στον κ. Τσακαλώτο και κλείνει το ζήτημα της συνεργασίας σε μια λογική διαμοιρασμού θέσεων και ποσοστώσεων, όπως σημειώνει.
Με το πρόγραμμα των έξι σημείων και τις θέσεις για τις «κρατικοποιήσεις» ο κ. Πολάκης κατεβάζει το μανιφέστο του και βάζει τόσο ψηλά τον πήχη, ώστε να μην καταφέρει καμία προγραμματική συμφωνία που τυχόν ξεκινήσει περάσει πάνω από τον πύχη.
Ανοίγματα σε πρώην «συντρόφους»
Ταυτόχρονα όμως και οι δυο φροντίζουν να κάνουν ανοίγματα σε όλες τις άλλες δυνάμεις που αντικειμενικά τόσο οι ίδιοι όσο και ο χώρος έχουν κλείσει τους λογαριασμούς τους εδώ και σχεδόν μια δεκαετία, όπως για παράδειγμα το ανοίγματα Πολάκη σε Βαρουφάκη και Τσακαλώτου σε Κωνσταντοπούλου.
Ανοίγματα όμως που απορρίπτονται από τις ηγεσίες και την πλειοψηφία των στελεχών των δυο κομμάτων και μάλιστα χωρίς περιστροφές.
Σε αυτό το σκωτσέζικο ντους στο οποίο υποβάλλονται οι ψηφοφόροι του χώρου και οι δυο πρώην υπουργοί σε ρόλο ρυθμιστών των συνθηκών και των όρων μιας ενδεχόμενης συνεργασίας αφήνουν πάντα και μια χαραμάδα αισιοδοξίας.
Ο Παύλος Πολάκης κλείνοντας τη συνέντευξή του στο MEGAnews και τον Τάκη Χατζή, όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο να μην συμφωνηθεί στην ολότητά του το σχέδιό του στο Συνέδριο, απάντησε ότι «το θέμα είναι αυτό που τελικά βγαίνει σαν συνισταμένη, δεν υπάρχει το περιθώριο να μην υπηρετηθεί» το σχέδιο, δείχνοντας ότι τα περιθώρια και για τον ίδιο είναι στενά για μεγάλες κινήσεις.
Εξάλλου το ζήτημα είναι τα εκλογικά ποσοστά και με βάση τη σημερινή εικόνα των δημοσκοπήσεων μάλλον η απομόνωση και η αυτονομία είναι ο σύντομος δρόμος προς την πολιτική έρημο, παραδέχονται σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες.
