Μια εκ βαθέων συζήτηση του Άγγελου και του Στέλιου Διονυσίου με τη Μαρία Δουρουδή για τον πατέρα τους, τον εμβληματικό βάρδο Στράτο
Η Μαρία Δουρουδή συνάντησε, την Κυριακή του Πάσχα, τον Άγγελο και τον Στέλιο Διονυσίου, στο Θέατρο Παλλάς. Εκεί όπου μέχρι τις 11 Μαΐου παρουσιάζεται η μουσικοθεατρική παράσταση – αφιέρωμα στον Στράτο Διονυσίου. Τον εμβληματικό βάρδο της Θεσσαλονίκης ο οποίος μεσουράνησε για σχεδόν τρεις δεκαετίες, από τη δεκαετία του ’60 έως τις 11 Μαΐου του 1990 που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 54 ετών.
«Το είχαμε σαν σκέψη εδώ και πολλά χρόνια. Αλλά έπρεπε να βρεθεί και ο κατάλληλος χώρος, ο κατάλληλος άνθρωπος, η κατάλληλη παραγωγή, οι κατάλληλες συνθήκες» λέει ο Άγγελος Διονυσίου, εξηγώντας γιατί τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή για τη συγκεκριμένη παράσταση.
Το αρχικό σχέδιο, ωστόσο, ήταν άλλο. «Το αρχικό σχέδιο ήταν να γίνει ένα σίριαλ το οποίο είχαμε συμφωνήσει, έχουμε συμφωνήσει, δηλαδή, έχουμε υπογράψει και για κάποιο λόγο πάγωσε. Δεν ξέρω για ποιον λόγο πάγωσε» συμπληρώνει ο ίδιος.
Όπως λένε τα δυο αδέρφια οι παραστάσεις είναι πολύ συγκινητικές, όχι μόνο για τους ίδιους που το ζουν καθημερινά, αλλά και για τον κόσμο που «βγαίνοντας έξω από το θέατρο πια, όταν τελειώνει η παράσταση, μάς περιμένουν κλαίγοντας να μας πουν ‘τι ζήσαμε!’. Ζήσαμε τα χρόνια μας, πριν από 30 χρόνια που ακολουθούσαμε τον μπαμπά σας, που πηγαίναμε και τον ακούγαμε στα μαγαζιά, που έχουμε περάσει αξέχαστες στιγμές μαζί του.»
Ακόμη και νεότεροι, οι οποίοι δεν ξέρανε την ιστορία του Στράτου Διονυσίου.
Η δύναμη του Στράτου 35 χρόνια μετά τον θάνατό του
Τριάντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Στράτος Διονυσίου παραμένει στην επικαιρότητα. «Αυτό δείχνει πόσο δύναμη έχει ο Στράτος» λέει ο Άγγελος.
Αναφερόμενα στην παράσταση τα δυο αδέρφια επαναλαμβάνουν ότι η συγκίνηση που νιώθουν είναι μεγάλη και κάνουν λόγο για μοναδικά συναισθήματα που τους κατακλύζουν.
«Έχει μια σκηνή ο Γιάννης Τσορτέκης (σ.σ. ενσαρκώνει τον Στράτο Διονυσίου στην παράσταση) που με παίρνει τηλέφωνο στην Αμερική, ο πατέρας μου -που ισχύει αυτό δηλαδή- και έχουμε μια συζήτηση για τα τραγούδια, για τα νέα, τα καινούργια δηλαδή που είπε και μου έρχονται όλα αυτά στο μυαλό», λέει ο μεγαλύτερος από τα δυο αδέρφια.
Με διαλόγους πραγματικούς, η παράσταση για τον Στράτο Διονυσίου τα περιλαμβάνει όλα. Τα καλά και τα κακά του. «Τα πάθη του, τους έρωτές του, την αγάπη του για τα άλογα» λέει ο Στέλιος Διονυσίου και συμπληρώνει ο Άγγελος: «Υπάρχει μυθοπλασία. Λίγο πιο λίγο και λίγο στην υπερβολή. Αλλά δεν θέλαμε να κρύψουμε κάτι. Μα έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν και τα έχει πει και ο ίδιος. Την αγάπη του για τα άλογα, για τον ιππόδρομο, για τις γυναίκες…».
Ο πρόσφυγας Στράτος – Γεννημένος τραγουδιστής
Ο Στράτος Διονυσίου, μετά την καταστροφή της Σμύρνης βρέθηκε πρόσφυγας στη Νιγρίτα Σερρών, όπου έμεινε μέχρι την ηλικία των 12 ετών. Την ίδια περίοδο έχασε και τον πατέρα του. Έτσι, τελειώνοντας το δημοτικό βγήκε αμέσως στη βιοπάλη. Έκανε κυριολεκτικά τα πάντα…
Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 ο Στράτος Διονυσίου παίρνει τη μεγάλη απόφαση να φύγει από τη Θεσσαλονίκη και ακολουθώντας την υπόσχεση που του έδωσε κάποιος κατεβαίνει στην Αθήνα.
Η αρχή στην πρωτεύουσα, όμως, ήταν πολύ δύσκολη. Έμενε στην Ομόνοια και μέσα στο δωμάτιο έκλαιγε. Είχε ήδη παντρευτεί τη Γεωργία την οποία είχε αφήσει στη Θεσσαλονίκη με δυο παιδιά, τον Άγγελο και την Τασούλα. Η Γεωργία, όμως, τον πίστευε και τον στήριξε πολύ από την αρχή.
«Θυμάμαι τώρα, αυτό δεν είναι στην παράσταση Άγγελε, αυτό μας το έχει πει η μαμά μου ότι όταν πήρε το πρώτο του κατοστάρικο, έτρεχε γύρω γύρω από την Ομόνοια με το κατοστάρικο και πανηγύριζε ότι έβγαλε το πρώτο του μεροκάματο» διηγείται ο Στέλιος.
Η πρώτη του συνεργασία είναι με την Καίτη Γκρέυ και το πρώτο του τραγούδι το «Δεν είμαι ένοχος» του Χατζιδάκι και του Κολοκοτρώνη. Σιγά σιγά ο κόσμος αρχίζει να τον γνωρίζει, να τον μαθαίνει.
Μίμης Πλέσσας και Βρέχει Φωτιά στη Στράτα μου
Κάποια στιγμή ο Μίμης Πλέσσας βλέπει τον Στράτο Διονυσίου. Είναι η περίοδος που ο Φώσκολος του έχει ζητήσει να γράψει ένα τραγούδι για την ταινία «Ορατότης Μηδέν» δίνοντας του δυο λέξεις: Κύμα Πικρό. Με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, ο Πλέσσας γράφει το πρώτο του λαϊκό τραγούδι, το πρώτο του μεγάλο ζεϊμπέκικο.
Η πρεμιέρα της ταινίας γίνεται στις 5 Ιανουαρίου του 1970. Και ο Πλέσσας περιμένει πώς και πώς την κριτική της ταινίας και του τραγουδιού. Το οποίο σαρώνει. Αλλά ο κόσμος δεν ξέρει ότι το “Κύμα Πικρό” (ή “Βρέχει Φωτιά στη Στράτα μου” όπως επικράτησε) το τραγουδάει ο Διονυσίου.
Οι δύσκολες στιγμές
To 1974, o Στράτος Διονυσίου βρέθηκε στη φυλακή, όπου έμεινε 9 μήνες. Μεγάλος τραγουδιστής πλέον, ο Στράτος ήταν πικραμένος με την εξέλιξη, αλλά το πολέμησε. Κάθε μέρα τον επισκέπτονταν ο Άγγελος με τη μητέρα του. Ήταν οι ίδιοι που πήγαν και τον πήραν τη μέρα που αποφυλακίστηκε. Το κλίμα ήταν πανηγυρικό. Είχαν βγει οι κρατούμενοι και χειροκροτούσαν όλοι μαζί τον Στράτο Διονυσίου.
Ουρές στα μαγαζιά
Ακολουθεί ένα διάστημα αποχής και από τη δισκογραφία αλλά και από νυχτερινά μαγαζιά. Και μετά, ακολουθεί η συνεργασία με τον Τόλη Βοσκόπουλο. Μαζί τραγούδησαν στο ΚανΚαν, στα Δειλινά και αλλού. Και η επιτυχία ήταν τεράστια. Στα μαγαζιά υπήρχαν ουρές για να τους δουν. Και το σουξέ τους είναι το “Αποκοιμήθηκα”.
Η χρυσή δεκαετία του Στράτου
Η συνέχεια είναι η χρυσή εποχή για τον Στράτο Διονυσίου. Επιστρέφει στη Μίνως με τον Μάτσα και κάνει τα μεγαλύτερα σουξέ: Υποκρίνεσαι, Της Γυναίκας η Καρδιά, Ένα λεπτό Περιπτερά που ήταν και ο δίσκος τον οποίο δεν ολοκλήρωσε.
Τις Δευτέρες, που ο Στράτος Διονυσίου είχε ρεπό, ήταν η ημέρα που στρωνόταν το οικογενειακό τραπέζι. Όλη η οικογένεια ήταν εκεί και ο σκύλος, ο οποίος ήταν μέλος της οικογένειας. Το πρώτο σκυλί που πήγε ο Στράτος Διονυσίου στην οικογένειά του ήταν ο Μπρούνο. Πάντα είχε σκύλο. Είχε γενικά τεράστια αγάπη στα ζώα. Εκτός από σκύλους, είχε και άλογα τα οποία τα λάτρευε. Τα ονόματά τους: Εντίθ Πιάφ, Άγγελος, Στελάρας, Διαμαντής, Αναστασία, Γεωργία, Μικρός Διαμαντής, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚάρα.
Ο Άγγελος πάντως του μιλούσε στον πληθυντικό, ενώ ό,τι χρειάζονταν τα παιδιά το ζητούσαν από τη μαμά τους.
Η εμφάνιση του Στράτου Διονυσίου ήταν πάντα αψεγάδιαστη. Τα κοστούμια του ήταν ραμμένα πάνω του, τα παπούτσια του χειροποίητα. Όταν φόραγε το κοστούμι του έφτανε σε σημείο να μην καπνίζει, γιατί με την κίνηση του χεριού θα τσαλάκωνε το σακάκι του….
Ο Στέλιος και το τραγούδι
Με τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό του να τραγουδούν, θα ήταν μάλλον δύσκολο για τον Στέλιο να μην αγαπήσει το τραγούδι. Ετσι, τραγουδούσε από πολύ μικρός στο σπίτι, όταν ο πατέρας του, όμως, δεν ήταν εκεί. Όπως λέει «ντρεπόταν». Όταν όμως ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο, στα 15 του χρόνια, ο πατέρας του που τον παρακολουθούσε δάκρυσε.
Κι ενώ υπήρχε το πλάνο ο Άγγελος να συνεργαστεί με τον πατέρα του, τον χειμώνα του 1990 θα βρισκόντουσαν μαζί στη Φαντασία, δυστυχώς δεν πρόλαβαν, ήρθε ξαφνικά ο θάνατος του Στράτου, στα 54 του χρόνια. Πέθανε σχεδόν πάνω στην πίστα.
Στην κηδεία του, το πλήθος που συγκεντρώθηκε για να τον αποχαιρετήσει ήταν τέτοιο που έκλεισαν οι δρόμοι.
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις ο Στράτος Διονυσίου είχε πει τα εξής: «Εγώ πιστεύω στον εαυτό μου πολύ. Αν είμαι είδωλο της πίστας, αυτό το ξέρει ο κόσμος. Όταν νυχτώνει, αρχίζει η ζωή από τότε για μένα. Μου αρέσει που μου δείχνουν την αγάπη τους και μου φωνάζουν στον δρόμο ‘Γεια σου μεγάλε’. Με ικανοποιεί. Τώρα να με φωνάζουν βασιλιά ή Πατριάρχη ή γεράκι της πίστας, τα λένε οι άλλοι, όχι εγώ. Σεβάστηκα τον κόσμο πάρα πολύ, όπως ο κόσμος με αγάπησε και αυτός και με ανέδειξε. Κάθε σεζόν, κάθε χρόνο προσπαθώ να κάνω κάτι καλό για να τους ικανοποιήσω. Δεν με χάλασαν και δεν με επηρέασαν ούτε τα λεφτά, ούτε η δόξα. Απλώς, όπως ξεκίνησα από τη Θεσσαλονίκη και ήρθα εδώ. Ο ίδιος είμαι, το προσφυγόπουλο της Νιγρίτας, ο Σαλονικιός, που σχεδόν γεννήθηκε τραγουδιστής μεγαλώνοντας στο πεζοδρόμιο.»
Αυτός ήταν ο Στράτος Διονυσίου…
Ακούστε όλη τη συνέντευξη του Στέλιου και του Άγγελου Διονυσίου στη Μαρία Δουρουδή εδώ
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
