«ΤΑ ΝΕΑ» αποκαλύπτουν την πιο σημαντική ίσως διάσταση στη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών που αφορά τον προσδιορισμό του ύποπτου φορτίου που προκάλεσε την πυρόσφαιρα, η οποία κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 5-8 άτυχους επιβάτες της επιβατικής αμαξοστοιχίας, οι οποίοι κάηκαν ζωντανοί.
Το μυστικό της φονικής έκρηξης – όπως δείχνουν πολλοί εμπειρογνώμονες – μπορεί να κρύβεται στο «άδειο» κόκπιτ στην πίσω πλευρά της δεύτερης μηχανής του εμπορικού τρένου! Το κόκπιτ αυτό, σύμφωνα με το πόρισμα του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών (ΕΟΔΑΣΑΑΜ) που παρουσιάστηκε χθες, έχει «εξαφανιστεί» από τον χώρο του τραγικού συμβάντος. Φέρεται να έχει διαλυθεί και αποτεφρωθεί από τη σύγκρουση και κυρίως την ανάφλεξή του, κάτι ωστόσο που δεν δικαιολογείται από τη θέση του στο εμπορικό τρένο και από τη μεταγενέστερη πορεία της φωτιάς.
Με το υπόλοιπο μάλιστα τμήμα της μηχανής να έχει μόνο μικρές σχετικά ζημιές χωρίς ίχνη φωτιάς! Πρόκειται για τμήμα της μηχανής που πιθανόν να είναι αυτή που «χάλασε» περιέργως στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν από την αναχώρηση, ενώ ακολούθησαν – όπως αναδεικνύεται από τη δικογραφία – και αντιφατικές αναφορές και καταγραφές για τον έλεγχό της στον εμπορευματικό σταθμό.
Υποπτο φορτίο
Κύριο ζητούμενο είναι το εάν μέσα σε αυτόν τον κενό χώρο των χειριστηρίων της δεύτερης μηχανής (οι μηχανοδηγοί κάθονταν προφανώς στο εμπρός κόκπιτ της πρώτης μηχανής) μπορεί να κρυβόταν το ύποπτο φορτίο, με βασικότερο σενάριο αυτό να ήταν μέσα σε πολλά μπιτόνια που περιείχαν εύφλεκτα υλικά, στο πλαίσιο ίσως μιας «ενδοσιδηροδρομικής» μεταφοράς, όπως συνέβαινε συχνά στο παρελθόν, για νοθεία σε ποτά και κατά δεύτερο λόγο σε καύσιμα. Και αυτό πιθανολογείται πλέον ότι υπήρξε με τη συνδρομή κάποιων κρατικών υπαλλήλων.
Στο πόρισμα που παρουσιάστηκε χθες, επιχειρείται να εντοπιστεί το σημείο της έναρξης του «μανιταριού» της φωτιάς που πλέον αποσυνδέεται από τα έλαια σιλικόνης των δύο ηλεκτραμαξών που συγκρούστηκαν. Ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ προσδιόρισε το «σημείο μηδέν» της έκρηξης πολύ κοντά στην εμπρός δεξιά άκρη του τρίτου βαγονιού της εμπορικής αμαξοστοιχίας που μετέφερε σιδερένια ελάσματα. Ερευνήθηκε λοιπόν το ενδεχόμενο εκεί να κρυβόταν μία μικρή δεξαμενή που ίσως μετέφερε διαλύτες που χρησιμοποιούνται για τη νόθευση καυσίμων. Ομως, με βάση τα σχετικά ευκρινή βίντεο από την περιοχή Ραψάνης – Πλαταμώνα που παρουσιάστηκαν πρόσφατα, προκύπτει ότι σε εκείνο το ανοικτό σημείο του τρένου δεν υπάρχει κανένα ύποπτο φορτίο.
Προ μερικών ημερών, ο πατέρας ενός εκ των θυμάτων, δικηγόρος Αντώνης Ψαρόπουλος, διατύπωσε την άποψη ότι «ίσως τα εύφλεκτα υλικά πιθανόν πλέον να ήταν στο άδειο κόκπιτ της δεύτερης μηχανής που προηγείτο του βαγονιού με τις λαμαρίνες». Σε απόσταση δηλαδή ίσως μικρότερη του ενός – δύο μέτρων από το υπολογιζόμενο σημείο της έκρηξης.
Στο πόρισμα λοιπόν του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, στη σελίδα 40, σημειώνεται ότι «η καμπίνα του πίσω οδηγού της ατμομηχανής 120-012 (σ.σ.: η δεύτερη μηχανή του τρένου) φαίνεται να είναι αποκομμένη από το υπόλοιπο όχημα και δεν μπορεί να εντοπιστεί πλήρως οπουδήποτε ανάμεσα στα συντρίμμια, εκτός από ένα μικρό μέρος της οροφής και του επάνω προβολέα (μπροστά από το πρώτο container με τις λαμαρίνες). Η υπόλοιπη καμπίνα δεν μπορεί να ταυτιστεί ως σύνολο. Μάλλον η αγνοούμενη δομή είναι ανάμεσα στα τρακαρισμένα και καμένα υπολείμματα του βαγονιού του εστιατορίου, καθώς αυτό είναι το μόνο μέρος στον τόπο του ατυχήματος όπου η φωτιά έκαιγε τόσο σφοδρά, ώστε κατέστρεψε εντελώς τη βαριά βιομηχανική βαφή της μπλε ατμομηχανής καθιστώντας τη μη αναγνωρίσιμη».
Σημειώνεται ότι η φωτιά αυτή κατέκαιγε – όπως περιγράφεται – κάτω από το αποτεφρωθέν κυλικείο του τρένου, όπου είχε «χωθεί» το καιόμενο κόκπιτ της δεύτερης μηχανής, τόσο ώστε ήταν αυτή που κόστισε τη ζωή στους περισσότερους από εκείνους που είχαν επιβιώσει από τη μετωπική σύγκρουση. Ωστόσο, καίριο ερώτημα αποτελεί και το τι εύφλεκτο θα μπορούσε να είχε τοποθετηθεί στο συγκεκριμένο κόκπιτ της δεύτερης μηχανής.
Τι λένε σιδηροδρομικοί
Οπως ανέφεραν σιδηροδρομικοί, «μέχρι το 2017, όποτε ανέλαβε τη διαχείριση των συρμών η Hellenic Train, υπήρχαν άτυπες συνεννοήσεις σιδηροδρομικών – κυρίως μηχανοδηγών – εμπορικών τρένων που ξεκινούσαν από Αθήνα ή Θεσσαλονίκη ώστε να μεταφέρουν σε κενούς χώρους των τρένων δεκάδες μπιτόνια με καύσιμα που παραλάμβαναν από εγκαταστάσεις με τράνζιτ καύσιμα, οι οποίες υπήρχαν μόνο σε αυτές τις δύο πόλεις. Και αυτό προκειμένου να παραδίνονται αυτά τα καύσιμα σε ενδιάμεσους σταθμούς που δεν είχαν δεξαμενές – βάσεις. Ετσι ώστε να τροφοδοτούνται μηχανήματα (ντρεζίνες, καταγραφικά) που συμμετείχαν στα έργα επισκευών του σιδηροδρομικού δικτύου σε ενδιάμεσα σημεία, τα οποία αλλιώς θα έπρεπε να διανύουν εκατοντάδες χιλιόμετρα στην πρωτεύουσα ή τη συμπρωτεύουσα για να γεμίσουν τα ρεζερβουάρ τους. Ομως αυτό μετά τον ερχομό της Hellenic Train φέρεται να σταμάτησε, χωρίς βέβαια ουδείς να μπορεί να αποκλείσει ότι ίσως υπήρξε μεταφορά εύφλεκτου υλικού στο πλαίσιο κάποιας άλλης ανάγκης, εφόσον συχνά με μεγάλους όγκους διαλυτών σβήνονται γκραφίτι στα τρένα (σ.σ.: τον τελευταίο καιρό χρησιμοποιούνται ζελατίνες για την κάλυψή τους), ή να υπήρξε κάποια λαθρεμπορική πράξη».
Σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανέδειξε η εφημερίδα μας, η εμπορική αμαξοστοιχία καθυστέρησε να αναχωρήσει περίπου μισή ώρα από τον εμπορευματικό σταθμό Θεσσαλονίκης (μια αργοπορία που εάν δεν υπήρχε δεν θα σημειωνόταν η σιδηροδρομική τραγωδία) γιατί, όπως δηλώθηκε εκ των υστέρων, υπήρχε μια βλάβη – πιθανόν στη δεύτερη αυτή μηχανή. Κάτι που δήλωσε ότι «δεν το γνώριζε» ο ελεγκτής του τρένου! Μια παράμετρος που δεν ερευνήθηκε περαιτέρω…
Ομως δεν είναι αυτό το μόνο περίεργο κενό σε σχέση με αυτή τη δεύτερη μηχανή και τον έλεγχο του τρένου: ο προαναφερόμενος ελεγκτής του συγκεκριμένου τρένου, όταν ρωτήθηκε το 2024 από τους δικαστικούς λειτουργούς της Λάρισας για τον χρόνο που προχώρησε στον έλεγχό του, δήλωσε ότι τον είχε ολοκληρώσει περίπου 50 λεπτά προτού αυτή μπει – σύμφωνα με παραστατικά του ΟΣΕ – στον εμπορευματικό σταθμό Θεσσαλονίκης για να… ελεγχθεί!
