Ετσι μεγάλωσαν γενιές και γενιές. Ακούγοντας από το πίσω κάθισμα τον πατέρα/αδελφό/θείο/σύζυγο να ανοίγει το τζάμι του αυτοκινήτου και να ουρλιάζει στη γυναίκα οδηγό: «Αντε μωρή να πλύνεις κάνα πιάτο που μου θες και τιμόνι!».
Ακολουθούσε μούντζα περιωπής, συνοδευόμενη μετά μερικών γαλλικών sorbonne! Κι όλα αυτά ακόμα κι αν η οδηγός δεν είχε κάνει κάποιο λάθος αλλά απλώς πήγαινε πιο αργά απ’ ό,τι θα επιθυμούσε ο κύριος οδηγός. Αυτό το φαινόμενο της βαρβαρότητας δεν εξαλείφθηκε ποτέ. Απλώς διανθίστηκε με πολλές και διάφορες φράσεις για να υποτιμήσει την άτυχη που… τόλμησε να βγει στον δρόμο με το αυτοκίνητό της. Αν δε η γυναίκα τολμήσει να αντιδράσει, ξέρει τι θα εισπράξει. Από το «τι λες μωρή αγα@η@τη» μέχρι «πουτ@ν@ σατανίστρια» ή «κ@λ@λεσβ@α».
Οποιος πέφτει από τα σύννεφα πιθανόν να μετακόμισε στην Ελλάδα από το Μανουκάου της Νέας Ζηλανδίας το τελευταίο τριήμερο. Οπότε δεν πρόλαβε να σκεφτεί σε ένα πιθανό μποτιλιάρισμα ότι «σίγουρα κάποια γυναίκα φταίει για αυτόν τον χαμό». Το θεωρεί δεδομένο, δεν χρειάζεται να το διαπιστώσει!
Αλλο ο δρόμος όμως (που δεν θα έπρεπε, εννοείται) κι άλλο η Βουλή των Ελλήνων, όπου, υποτίθεται, στέλνουμε τους… αρίστους!
Αυτό που έκανε ο Δημήτρης Κυριαζίδης προς τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, να της φωνάξει δηλαδή «κάνε κανένα παιδί ή υιοθέτησε», δεν είναι τίποτα περισσότερο από την επικρατούσα επί δεκαετίες νοοτροπία! Αλλά πόσο φτηνό, πόσο ξεπερασμένο, πόσο γραφικό και πόσο ηλίθιο! Αλήθεια τώρα; Αυτό το είπε εκλεγμένος βουλευτής; Που όχι μόνο αρνήθηκε να ζητήσει αρχικά συγγνώμη, αλλά κατόπιν έντονων πιέσεων και ύστερα από τη διαγραφή του ψέλλισε ότι η συμπεριφορά του ήταν προϊόν συσσωρευμένου θυμού! Αρα όποιος βουλευτής έχει θυμό μπορεί να επιχειρήσει να μετατρέψει τον χώρο που βρίσκεται σε τόπο της… επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα!
Είναι πολύ πιθανό ότι τον συσσωρευμένο θυμό του κυρίου βουλευτή για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου θα τον είχαν αρκετοί από τους 7.338 ψηφοφόρους του που τον έστειλαν στη Βουλή. Ισως μάλιστα κάποιοι να θεωρούν ότι «και λίγα της είπε»! Τη βραδιά της εκλογής του είχε κάνει την εξής δήλωση: «Προχωράμε όλοι μαζί μπροστά, χωρίς εξαιρέσεις και διακρίσεις, χωρίς διαχωρισμούς και μετερίζια, για το καλό του τόπου μας». Στο χωρίς διακρίσεις και διαχωρισμούς δεν περιλαμβανόταν προφανώς η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Κι αφού δεν μπορούσε να της πει κάτι άλλο, της πέταξε να πάει να κάνει κάνα παιδί ή να υιοθετήσει! Ετσι θα ένιωσε μάγκας προς τους ψηφοφόρους του!
Οταν ένας βουλευτής δεν μπορεί να ελέγξει τον «συσσωρευμένο θυμό», πολύ απλά δεν κάνει για αυτή τη θέση. Και για να είμαστε ξεκάθαροι. Απαγορεύεται η επιλεκτική ευαισθησία προς πάσα κατεύθυνση. Οταν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς έκανε ανάρτηση για τη Νέα Δημοκρατία λέγοντας ότι είναι «φυτώριο δολοφόνων, παιδόφιλων, βιαστών, εγκληματιών, … εθνικών βλαξ» δεν είδαμε την ίδια ευαισθησία από το κόμμα του, το οποίο στην περίπτωση Κυριαζίδη διά του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κάλεσε τη ΝΔ να αποβάλει από τις τάξεις της τέτοιες λογικές και τέτοιες νοοτροπίες.
Και για να τελειώνουμε. Η πατριαρχία, τα νταηλίκια, η επίδειξη του… ισχυρού φύλου, το δικαίωμα της γυναίκας να επιλέγει απόλυτα τι θα κάνει το σώμα της, είναι ζητήματα που ακόμα (!) συζητιούνται και πρέπει να μείνουν στην άκρη μια για πάντα. Γιατί κινδυνεύουμε να δούμε και επόμενες γενιές να φωνάζουν «άντε πλύνε κάνα πιάτο» ή «τράβα να κάνεις κάνα παιδί»…
