Εχω μια απορία. Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που πίστεψε ποτέ ότι το πάρτι θα είχε διαφορετική κατάληξη;
Υποθέτω πως όχι. Κι ας τους έχει πέσει σήμερα λίγο βαρύ το hangover.
Δέκα χρόνια πέρασαν από το ξεσάλωμα του 2015. Και από τον εξολοθρευτή τότε ΣΥΡΙΖΑ έχουμε τέσσερα κόμματα στη Βουλή (ΣΥΡΙΖΑ Φάμελλου, κόμμα Κασσελάκη, Νέα Αριστερά, Ζωή) και δύο εκτός (Βαρουφάκης, ΛΑΕ).
Ολοι αυτοί μαζί μοιράζονται καμία τριανταπενταριά βουλευτές, ούτε πρόταση μομφής δεν μπορούν να καταθέσουν και κατά κανόνα δεν μιλιούνται μεταξύ τους.
Κάθε Σαββατοκύριακο κάποιο όργανο συνεδριάζει για να βρίσει τους άλλους. Κι όταν δεν έχουμε όργανο να συνεδριάσει, υπάρχει η «ετοιμαζόμενη πρωθυπουργός» για τα εξώδικα.
Και επιστρέφω στο αρχικό ερώτημα. Υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που πίστευε ή πιστεύει ότι όλοι αυτοί μαζί ή ο καθένας μόνος του μπορούν να κυβερνήσουν τον τόπο;
Αν λοιπόν η Μπατζελή διαγράφηκε από το ΠΑΣΟΚ υποθέτω πως δεν διαγράφηκε για όσα είπε ή υπονόησε, αλλά επειδή με όσα είπε έθεσε σε αμφιβολία τη σοβαρότητά της.
Δηλαδή αν την ενόχλησε ότι το ΠΑΣΟΚ αποκαλεί τον Παππά «13-0», πώς θα έπρεπε να τον αποκαλεί; Παππά «911» όπως την Πόρσε;
Η έκπληξη όμως δεν είναι αυτά που συμβαίνουν. Είναι πως κάποιοι εκπλήσσονται από όσα συμβαίνουν.
Θα έφτιαχναν λέει Λαϊκό Μέτωπο να ρίξουν τον Μητσοτάκη, αλλά τελικά πιάστηκαν στα χέρια και παραλίγο να ρίξουν τον Χαρίτση.
Και πώς θα φτιάξουν τα παιδιά Λαϊκό Μέτωπο όταν δεν μπαίνει κανείς μαζί τους ούτε στο ασανσέρ;
Διότι δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το ουσιώδες – αυτό δηλαδή που μάλλον δεν καταλαβαίνουν η Μπατζελή ή ο Δούκας…
Πως η υγειονομική ζώνη γύρω από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ κι ό,τι εκπροσώπησε ή ακόμη εκπροσωπεί εξακολουθεί να ισχύει.
Και το τέλος του πάρτι είναι τόσο εξευτελιστικό που δεν ωθεί κανέναν να αναπολεί στοιχειωδώς ότι «καλά περάσαμε». Δεν ξέρω πώς πέρασαν οι ίδιοι αλλά οι υπόλοιποι δεν θέλουν ούτε να το θυμούνται.
Νομίζω λοιπόν πως προσπερνούν λίγο πρόχειρα αυτό το δεδομένο όσοι σκοτώνουν την ώρα τους με πολιτικές αναλύσεις.
Και ότι ταυτοχρόνως υποτιμούν την ανθεκτικότητα ενός συστήματος εξουσίας που οικοδομήθηκε σε αντίθεση με το «σύστημα ΣΥΡΙΖΑ».
Ακούω ενστάσεις ότι κάποια στιγμή αυτή η υγειονομική ζώνη πρέπει να λήξει. Οτι η αφυδάτωση κάνει κακό στη δημοκρατία.
Να το δεχτώ. Αλλά αυτά τα πράγματα τα ρυθμίζει μόνο η ζωή. Και τη ζωή δεν υπάρχει κανείς να τη ρυθμίσει.
