Παιχνίδια εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ – Φάμελλος και Πολάκης σε τζαρτζάρισμα για τη Νέα Αριστερά

Η παύση από τον Παύλο Πολάκη του τετράμηνου μορατόριουμ, κατά την προ εβδομάδας συνεδρίαση της ΚΕ, άνοιξε νέα πληγή, μικρή ή μεγάλη θ’ αποδειχθεί, και γέννησε συνθήκες πρόσκρουσης με τον Σωκράτη Φάμελλο στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου. Το «δεν πάμε καλά» και το «ας αλλάξουμε ρότα» του πρώτου ήρθαν σε εκ των υστέρων αντιπαράθεση με το «όχι κόμμα μέσα στο κόμμα» και το «κανένα περιθώριο για προσωπικές στρατηγικές» του δεύτερου.

Εν θερμώ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε αντιδράσει. Ούτε είχε μπει στη διαδικασία να απαντήσει ευθέως στον Χανιώτη βουλευτή κατά τη δευτερολογία του πριν από φινάλε των εργασιών του καθοδηγητικού οργάνου. Το είχαν κάνει κυρίως εκείνοι που κατηγορήθηκαν ονομαστικά (Τεμπονέρας), είτε την ώρα της συνεδρίασης είτε αργότερα.

Εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι ο Σωκρ. Φάμελλος προτίμησε να δώσει χρόνο προς λείανση και, ει δυνατόν, στρογγυλοποίηση των γωνιών. Έδειξε μόνο δια της διαρροής για τις ψηφοφορίες που έλαβαν χώρα στην ΚΕ πως παραμένει ισχυρότερος εσωκομματικά παρά τη σύμπλευση Πολάκη – Παππά. Μεσολαβούσε η προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή για τα εξοπλιστικά και δεν σκόπευε να μετακινήσει ξαφνικά την ατζέντα, τροφοδοτώντας τον στροβιλισμό.

Η προειδοποιητική βολή του Φάμελλου και η κόντρα με Πολάκη

Άφησε τη μίνι κρίση να εκτονωθεί μέχρι τη στιγμή που ο Π. Πολάκης επανήλθε και πάτησε εκ νέου το κουμπί του συναγερμού. Πώς; Επαναλαμβάνοντας εμμέσως πλην σαφώς πως η Νέα Αριστερά δεν είναι εξ ολοκλήρου ευπρόσδεκτη στο δικό του 43% της Κουμουνδούρου. Από τη μία οι λέξεις του προς τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, του οποίου σχολίασε ανάρτηση για τον 13ο και 14ο μισθό χαρακτηρίζοντάς τον «έρμε και σκοτεινέ», από την άλλη η αδιάλειπτη αντιπαράθεσή του με τον Άγγελο Τσέκερη ενεργοποίησαν τις άμυνες του προεδρικού γραφείου στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου.

Ήδη από την Πέμπτη ο Σωκρ. Φάμελλος είχε ζητήσει «ενιαίο και σοβαρό λόγο» που δεν θα διολισθαίνει από την κεντρική γραμμή. Διότι στο παρελθόν «ο ΣΥΡΙΖΑ πληγώθηκε από μία πολυφωνία που έγινε χασμωδία», όπως συμπλήρωνε με νόημα. Μολονότι πάντως αποκρινόταν μετά από ερώτηση ότι «δεν είναι μήνυμα προς τον κ. Πολάκη», η αυστηρή εισήγησή του προς τα υπόλοιπα μέλη της ΠΓ, χθες Παρασκευή (4/4), εν είδει προειδοποίησης για το μέλλον, είχε και στόχευση και συγκεκριμένους αποδέκτες: και τον ίδιο, δηλαδή, τον τομεάρχη Διαφάνειας.

«Δεν θα υποχωρήσω – Μην δημιουργείς εχθρούς»

«Δεν θα υποχωρήσω» διαμήνυσε ορθά κοφτά ο αρχηγός του κόμματος, όπως μετέφεραν συνεργάτες του. Κι επιχείρησε με τη στάση να φρενάρει, όσο είναι εφικτό, τη διγλωσσία των τελευταίων ημερών, υποστηρίζοντας ότι «η δημοσιοποίηση προσωπικών απόψεων και διαρροών πλήττουν το πολιτικό μας σχέδιο». Ένα πολιτικό σχέδιο που, σε αυτή τη φάση, φέρνει τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκει μέρα με τη μέρα κώδικα επικοινωνίας με την ηγεσία της Νέας Αριστεράς έτσι ώστε πρώτα και κύρια να επέλθει μια κοινοβουλευτική συμπόρευση σε ανοικτά ζητήματα κι ακολούθως να προκύψει μια εκλογική συμφωνία σε προγραμματικό πλαίσιο.

Κατά πληροφορίες ο Π. Πολάκης αντέκρουσε σθεναρά τις αμφιβολίες που εκφράστηκαν προς το πρόσωπό του για τον τρόπο που εκφράζεται εσχάτως. Απάντησε μεν ότι καλύτερο θα ήταν να μην εντοπίζονται εχθροί εκεί που δεν υπάρχουν, αλλά σε αυτή τη φάση η φωτιά έσβησε σχετικά γρήγορα. Αποδέχθηκαν, άλλωστε, αμφότεροι ότι οι «συμμαχίες» θα πρέπει να προχωρήσουν για ζωτικούς λόγους αφού πρώτα καλυφθούν θεμελιώδεις προϋποθέσεις.

Η Νέα Αριστερά έβαλε κι αυτή κατά Πολάκη

Επειδή έχει μεσολαβήσει μια κοπιώδης προσπάθεια μείωσης των αποστάσεων η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ζητά ήπιους τόνους, ταύτιση απόψεων και κινητοποίηση των πάντων με στόχο την εξωστρέφεια. Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε να τορπιλιστεί και να βυθιστεί απότομα όλο αυτό το εγχείρημα που «ούτε υπόγεια παζάρια ούτε ανταλλαγή θέσεων και καρεκλών» περιλαμβάνει, όπως μετέφερε ο αναπληρωτής εκπρόσωπος Τύπου, Γρηγόρης Θεοδωράκης. Αντιθέτως θα πρέπει να υποστηριχθεί, παρά την άρνηση του ΠαΣοΚ, διότι είναι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αυτός που, σύμφωνα με την αντιπρόεδρο της Βουλής Όλγα Γεροβασίλη, «φοβάται τη συνεργασία των προοδευτικών δυνάμεων».

Εννοείται πως το γεγονός ότι ενδιάμεσα των υψηλών τόνων Φάμελλου και της αντιπαράθεσης μεσολάβησε η οξεία αντίδραση της Πατησιών για τις αιτιάσεις Πολάκη και συζητήθηκε εκτενώς και επέδρασε σε όσα ακούστηκαν στην ΠΓ. «Η τοξικότητα και η ‘τζάμπα μαγκιά’ του κ. Πολάκη δεν αποτελούν πρόβλημα της Νέας Αριστεράς. Είναι πρόβλημα του κόμματός του» σημείωσε σε σχόλιό του η Νέα Αριστερά, ξεκαθαρίζοντας πως «τέτοιες συμπεριφορές συνέβαλαν στη διάλυση ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου». Άρα «το ζητούμενο είναι να μη δηλητηριαστεί ξανά» από «την ίδια γνωστή συνταγή» και χωρίς να «έχει διδαχθεί τίποτα από το – πολύ πρόσφατο – παρελθόν».

Και κάπως έτσι Φάμελλος – Πολάκης βρέθηκαν απέναντι σ’ ένα άτυπο «μπρα ντε φερ», ένα νέο παιχνίδι εξουσίας.