Η σεζόν στο τένις αρχίζει και φέτος, ως είθισται, δυναμικά. Με το πρώτο από τα τέσσερα τουρνουά Γκραν Σλαμ, που θα γίνει στην άλλη άκρη του κόσμου. Την καλοκαιρινή αυτό τον καιρό Αυστραλία.
Η αυλαία ανοίγει αύριο στα courts του Melbourne Park σε μια κατά κάποιον τρόπο ιστορική συγκυρία σε ό,τι αφορά το τουρνουά των ανδρών, υπό την έννοια ότι διανύουμε την περίοδο μεταβίβασης της σκυτάλης από την παλιά στη νέα φρουρά του παγκόσμιου τένις. Το Big-3, που μονοπώλησε τους τίτλους στο πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα, δεν υφίσταται μετά και την αποχώρηση από την ενεργό δράση του Ράφα Ναδάλ πριν από λίγους μήνες. Εχει μείνει πια μόνον ο Νόβακ Τζόκοβιτς. Κι αυτός στα 38 του χρόνια καλείται να υπερασπιστεί τα σκήπτρα του απέναντι στους διαδόχους του, που έρχονται φουριόζοι για να τον αμφισβητήσουν πιο έντονα από ποτέ.
Οι… μνηστήρες
Αν και ξεκινά φέτος τη χρονιά μόλις από το νο 7 της παγκόσμιας κατάταξης, ο Σέρβος είναι και θα παραμείνει για πολύ ακόμα ο βασιλιάς του Αυστραλιανού Οπεν. Το έχει κερδίσει δέκα φορές και από τους εν ενεργεία τενίστες εκείνος που θα ήθελε να τον ξεπεράσει, θα πρέπει να κερδίζει στη Μελβούρνη κάθε χρόνο για τα επόμενα δέκα χρόνια! Κάνοντας φέτος μια καλή αρχή.
Ποιος θα μπορούσε να είναι αυτός; O Γιανίκ Σίνερ, αν δεν τον σταματήσει την τελευταία στιγμή το CAS, όπου εκκρεμεί προσφυγή της WADA εναντίον της απόφασης που τον απάλλασσε από κάθε ευθύνη για την υπόθεση ντόπινγκ που τον ταλαιπώρησε πέρυσι. Ο Ιταλός δηλώνει πεπεισμένος ότι δεν θα έχει πρόβλημα, αλλά το CAS δεν είχε εκδώσει ετυμηγορία ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές. Είναι πάντως ο περσινός νικητής του Αυστραλιανού Οπεν, ο αθλητής που έκανε εντυπωσιακό ξεπέταγμα μέσα στο 2024 κερδίζοντας τον τίτλο και στο US Open και ανεβαίνοντας στο νούμερο 1 της παγκόσμιας κατάταξης.
Ο Κάρλος Αλκαράθ, που στα 22 του χρόνια έχει ήδη κερδίσει το Ρολάν Γκαρός, το Γουίμπλεντον (2 φορές) και το US Open και το μόνο που του λείπει για να γίνει ο νεότερος παίκτης μετά τον Ναδάλ που πετυχαίνει Career Grand Slam είναι το Αυστραλιανό Οπεν. Πηγαίνει στη Μελβούρνη αποφασισμένος, όπως και ο Ντανίλ Μεντβέντεφ, ο οποίος προέρχεται από μια εξαιρετική περσινή χρονιά και αντιμετωπίζει το Γκραν Σλαμ της Μελβούρνης περίπου ως απωθημένο. Διότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει παίξει τρεις φορές στον τελικό και έχει χάσει και τις τρεις.
Ο Αλεξάντερ Ζβέρεφ, που μετά το εξαιρετικό δεύτερο μισό στην περσινή σεζόν κατάφερε να αναρριχηθεί στο νο 2 της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά τελευταία είχε ένα θέμα με έναν τραυματισμό στο χέρι. Ο Αμερικανός Τέιλορ Φριτζ από το νο 4, ο Νορβηγός Ρουντ και – πολύ θα θέλαμε να είναι ανάμεσα στους διεκδικητές – ο Στέφανος Τσιτσιπάς.
Ο έλληνας πρωταθλητής προέρχεται από μια κακή χρονιά, που ήρθε σε συνέχεια της καθοδικής πορείας που ακολουθεί εδώ και 2-3 χρόνια, με αποτέλεσμα να βγει εκτός του Top-10 της παγκόσμιας κατάταξης, καταφέρνοντας μόνο να κρατηθεί στις παρυφές του (αυτή τη στιγμή στο νο 11). Δεν δικαιολογείται από κάπου αισιοδοξία για την παρουσία του στη Μελβούρνη, καθώς και στο πρόσφατο United Cup οι εμφανίσεις του ήταν μέτριες, όμως είναι αλήθεια ότι το Αυστραλιανό Οπεν του πάει. Από το 2019 και μετά έχει φτάσει τρεις φορές ως τον ημιτελικό, ενώ πρόπερσι έπαιξε στον τελικό, όπου έχασε από τον Τζόκοβιτς. Πέρυσι αποκλείστηκε στους «16» από τον Φριτζ.
Source link