Αδύνατη θεωρεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τασούλας, τη δημοσιοποίηση των πρακτικών του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών την επομένη του δημοψηφίσματος πριν από μια δεκαετία (6/7/15) όπως την αιτήθηκε ο Αλέξης Τσίπρας το πρωί της Παρασκευής.
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε προχωρήσει σε αυτήν την ενέργεια προκειμένου, όπως εξηγούσε στην επιστολή του προς το Προεδρικό Μέγαρο, «να ριχτεί άπλετο φως σε όλες τις πτυχές τους, καθώς η αλήθεια για το χθες μας εξοπλίζει για το σήμερα και το αύριο».
«Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό» συμπλήρωνε ο Αλ. Τσίπρας, επικαλούμενος τον ποιητή Διονύσιο Σολωμό για να επιχειρηματολογήσει υπέρ του αιτήματός του.
Παρόλα αυτά ο κ. Τασούλας τού απάντησε πως πρόκειται για απόρρητα πρακτικά που παραδοσιακά δεν κοινοποιούνται, διότι από τη μία αποτελούν προϊόν ενός άτυπου οργάνου «του οποίου οι συνεδριάσεις γίνονται κεκλεισμένων των θυρών» και από την άλλη «αφορούν σε σοβαρότατα εθνικά θέματα».
Η επιστολή – απάντηση
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Με τη σημερινή σας επιστολή μου ζητάτε να δώσω στη δημοσιότητα τα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών της 6/7/2015, που συγκλήθηκε την επομένη του δημοψηφίσματος.
Όπως ξέρετε, το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα. Είναι συνεπώς άτυπο όργανο του οποίου οι συνεδριάσεις γίνονται κεκλεισμένων των θυρών παρουσία μόνο ελαχίστων απαραιτήτων τρίτων (πρακτικογράφοι).
Τα διαλαμβανόμενα σε αυτό είναι απόρρητα, καθώς αφορούν σε σοβαρότατα εθνικά θέματα, για αυτό και τα πρακτικά δεν κοινοποιούνται στους μετέχοντες του Συμβουλίου, αλλά παραμένουν στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
Η μόνη δημοσιότητα που ακολουθεί ένα Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών είναι το κοινό ανακοινωθέν που εκδίδεται. Το ίδιο ακριβώς ίσχυε και με το καταργηθέν ήδη από το 1986 παρεμφερές Συμβούλιο της Δημοκρατίας του οποίου επίσης τα πρακτικά ήταν απόρρητα.
Το ίδιο αίτημα με το δικό σας είχε σχετικά πρόσφατα υποβληθεί από την Πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας στις 28/8/2024 και η απάντηση που εδόθη στις 30/9/2024 από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν αρνητική για τους ίδιους λόγους που αναφέρω παραπάνω.
Κατόπιν αυτού θεωρώ πως δεν είναι δυνατή η δημοσιοποίηση των πρακτικών αυτών.
