Να οργανωθούμε, παιδιά. Να συζητηθεί στη Βουλή κι η πρόταση δυσπιστίας, μήπως ξεκαθαρίσει ο κουρνιαχτός. Διότι τόσες διαπραγματεύσεις ούτε ο Τραμπ με τον Ζελένσκι δεν έχουν κάνει.
Κι αν δεν πέσει η κυβέρνηση, που φαίνεται κομματάκι δύσκολο, θα επικεντρωθούμε τουλάχιστον στην προανακριτική για τον Τριαντόπουλο.
Δεν το λες και «μεγάλη μπάζα» για τα μπάζα.
Ξέρετε τελικά ποιοι έχουν κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά στην «αλήθεια για τα Τέμπη»;
Οι «ερευνητές», «ειδικοί» και «δημοσιογράφοι» που εμπορεύονται αναρμοδίως διάφορες «αλήθειες για τα Τέμπη».
Πότε για το βαγόνι με το ξυλόλιο από τον Προμαχώνα, που τελικά πουλήθηκε στη Θεσσαλονίκη για βερνίκια. Πότε για το «άγνωστο καύσιμο» που ήταν κρυμμένο στον θάλαμο οδήγησης, παρ’ όλο που δεν χωρούσε να κρυφτεί τίποτα κι ούτε έκαψε κάτι.
Πότε για «τον άγνωστο λαθρέμπορο» που ήθελε να νοθεύσει καύσιμα αλλά μάλλον πήγαινε για «μπόμπες». Πότε για «εξαϋλωμένα» βαγόνια και «νεκρούς χωρίς εισιτήριο».
Πότε έφταιγε το «πολεμικό υλικό» για την «ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία». Και πότε «η βάση ανορθόδοξου πολέμου του ΝΑΤΟ στη Λάρισα».
Θα ήταν ευτύχημα αν όλα αυτά πήγαιναν στα σκουπίδια κι επικεντρωνόμασταν στο δυστύχημα και στα θύματά του. Στο όνομά τους άλλωστε θα έπρεπε να αναζητούμε την αλήθεια.
Αλλά δεν είναι εύκολο να στερήσεις από τον άλλο τον ρόλο που βρήκε για να δικαιολογεί ότι υπάρχει και ότι ξέρει. Τους περισσότερους ούτε που τους είχαμε ξανακούσει πριν από το δυστύχημα.
Ενδεχομένως η ασφυκτική αυτή κατάσταση να εκτονωθεί μετά το Σαββατοκύριακο της δυσπιστίας.
Ούτως Ή άλλως, δεν υπάρχει τίποτα άλλο να μάθουμε. Ούτε να αποκαλυφθεί. Ούτε να απαντηθεί.
Επειτα από δύο χρόνια ερευνών, όλα είναι γνωστά και πάνω στο τραπέζι. Απομένει να αξιολογηθούν πράξεις και παραλείψεις, κάτι που μόνο από τη Δικαιοσύνη μπορεί να γίνει.
Αλλά δεν είμαι τόσο αισιόδοξος. Κανείς δεν παραιτείται εύκολα από έναν ρόλο.
Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Πως όταν ανέβει η παράσταση, αν μάλιστα κόβει και εισιτήρια, τότε δύσκολα αλλάζεις ρεπερτόριο.
Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Μια αναιμική κι ελαφρώς μπερδεμένη αντιπολίτευση βρήκε ρεπερτόριο. Δεν θα το αφήσει εύκολα να πέσει κάτω.
Και γι’ αυτό η βασική ευθύνη είναι της κυβέρνησης. Αρκεί να αποσαφηνίσει τι θέλει να κάνει και πώς.
Μπορεί να χοντρύνει το παιχνίδι με την αντιπολίτευση χωρίς να δώσει την εντύπωση ότι έχει κάτι να κρύψει. Μπορεί να σηκώσει το γάντι. Μπορεί να κάνει απλώς διαχείριση ζημιών. Αλλά δεν μπορεί να μην κάνει τίποτα.
Σίγουρα δεν είναι μια μπόρα που θα περάσει μετά το Σαββατοκύριακο.
