«Μικροαστραπές» και ατμός: Οι επιστήμονες ίσως να έχουν ανακαλύψει την προέλευση της ζωής στη Γη
Ο Κάρολος Δαρβίνος πίστευε ότι η ζωή ξεκίνησε σε μια ζεστή λίμνη, λέει o Guardian.
Άλλοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι ίσως οι κομήτες που έπεσαν στη Γη έφεραν τη ζωή, ενώ κάποιοι πιστεύουν ότι η ζωή ξεκίνησε από έναν κεραυνό που έπεσε στον ωκεανό.
Παρά τις πολλές θεωρίες, το πώς ακριβώς ξεκίνησε η ζωή στη Γη παραμένει άγνωστο.
Ωστόσο, μια νέα έρευνα προτείνει μια διαφορετική καινοτόμο ιδέα: ότι τα ισχυρά κύματα και οι καταρράκτες μπορεί να έφεραν το νερό σε μικρές σταγόνες, οι οποίες δημιούργησαν τις συνθήκες για τη ζωή.
Η αποκαλυπτική έρευνα
Σε πειράματα που πραγματοποιήθηκαν στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι μικρές σταγόνες από ψεκασμούς νερού μπορούν να δημιουργούν μικροσκοπικές «αστραπές».
Όταν αυτές οι σταγόνες βρίσκονται στο σωστό περιβάλλον αερίων, οι μικρές σπίθες που παράγονται μπορούν να προκαλέσουν χημικές αντιδράσεις που δημιουργούν μόρια που είναι απαραίτητα για τη ζωή.
Ο καθηγητής Richard Zare, που ηγήθηκε της έρευνας, είπε ότι αυτές οι μικρές σπίθες που δημιουργούνται από το φως του ήλιου, αν και πολύ μικρές, είναι σημαντικές για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η ζωή μπορεί να εμφανιστεί.
Οι ψεκασμοί νερού είναι παντού, ειδικά γύρω από βράχους, και σε περιοχές όπου μπορεί να συσσωρευτούν χημικά στοιχεία.
Η προέλευση της ζωής παραμένει ασαφής και πολλές θεωρίες έχουν προταθεί.
Το αίνιγμα της προέλευσης της ζωής
Όταν ο Δαρβίνος το 1859 δημοσίευσε το έργο του «Περί της καταγωγής των ειδών», εξήγησε πώς η εξέλιξη δημιούργησε τη ποικιλία της ζωής, αλλά δεν αναφέρθηκε στο πώς ξεκίνησε η ζωή.
Πίστευε ότι οι χημικές ουσίες θα μπορούσαν να έχουν αλληλεπιδράσει σε μια ζεστή λίμνη και να δημιουργήσουν τα πρώτα ζωντανά κύτταρα.
Σήμερα, οι υποθαλάσσιες πηγές με νερά πλούσια σε ορυκτά θεωρούνται οι πιο πιθανές περιοχές για την εμφάνιση της ζωής.
Επίσης, η σύγκρουση κομητών μπορεί να βοήθησε, δημιουργώντας κύματα που μετέτρεψαν απλές οργανικές ουσίες σε αμινοξέα, τα οποία είναι τα δομικά συστατικά των πρωτεϊνών.
Μια άλλη θεωρία είναι ότι οι κεραυνοί ίσως να έπαιξαν ρόλο.
Το 1953, οι Stanley Miller και Harold Urey πραγματοποίησαν ένα πείραμα όπου δημιούργησαν αμινοξέα από ηλεκτρικές εκκενώσεις σε προσομοίωση της ατμόσφαιρας της πρώιμης Γης.
Μία νέα σελίδα στην έρευνα
Η ομάδα του Zare εξερεύνησε τις ηλεκτρικές ιδιότητες των ψεκασμών νερού και ανακάλυψε ότι τα μικρά σταγονίδια φέρουν αντίθετα φορτία, και όταν έρχονται σε επαφή, παράγονται μικροσκοπικές σπίθες.
Αυτές οι σπίθες, αν και μικρές σε μέγεθος, μεταφέρουν αρκετή ενέργεια για να προκαλέσουν χημικές αντιδράσεις.
Στο πείραμα τους, ψέκασαν νερό σε ένα μείγμα αερίων όπως άζωτο, μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα και αμμωνία, και παρατήρησαν ότι αυτό οδήγησε στη δημιουργία βασικών μορίων, όπως το υδροκυάνιο, η γλυκίνη (ένα αμινοξύ) και η ουρακίλη (ένα βασικό στοιχείο του RNA).
Ο Zare δήλωσε ότι αυτή η διαδικασία θα μπορούσε να είναι ένας νέος τρόπος για την πρόωρη δημιουργία των μορίων που απαιτούνται για τη ζωή.
Η Δρ Eva Stueeken, που μελετά την προέλευση της ζωής στο Πανεπιστήμιο του St Andrews, είπε ότι τα ευρήματα της έρευνας είναι συναρπαστικά και ανοίγουν νέες δυνατότητες για περαιτέρω μελέτες.
Θα είναι σημαντικό να εξετάσουμε πόσο σημαντική ήταν αυτή η διαδικασία σε παγκόσμια κλίμακα για την παραγωγή μορίων που σχετίζονται με τη ζωή.
Ο καθηγητής David Deamer του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στη Σάντα Κρουζ, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Zare στο παρελθόν, πρόσθεσε ότι αυτή η «μικροφωταύγεια» μπορεί τώρα να θεωρηθεί μια ακόμη πιθανή πηγή ενέργειας που βοήθησε στην ανάπτυξη των πρώτων οργανικών μορίων πριν από την εμφάνιση της ζωής.
