
Η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να «παγώσει» απότομα σχεδόν 72 δισεκατομμύρια δολάρια εξωτερικής βοήθειας προκάλεσε σοκ τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας του, λόγω της μεγάλης υπονόμευσης των αμερικανικών συμφερόντων και της παγκόσμιας σταθερότητας.
Η απόφαση σηματοδοτεί μια επικίνδυνη υποχώρηση της Αμερικής από την υπεράσπιση της ελευθερίας σε όλον τον κόσμο.
Η USAID θεσπίστηκε από τον πρόεδρο Τζον Φ. Κένεντι και το Εθνικό Ιδρυμα για τη Δημοκρατία. Ηταν προϊόν του οράματος του Ρόναλντ Ρίγκαν για την προώθηση της δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Μαζί, έχουν υπερασπιστεί αμέτρητες περιπτώσεις απέναντι σε αποτρόπαιες παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και έχουν λειτουργήσει ως προπύργιο κατά της διαφθοράς και του αυταρχικού ερπυσμού. Η USAID μαζί με τους εταίρους της στην κοινωνία των πολιτών είναι οι πρώτοι υπερασπιστές των αμερικανικών συμφερόντων για πάνω από 60 χρόνια. Παρέχει έως και το 40% της παγκόσμιας βοήθειας και το ξαφνικό πάγωμα της χρηματοδότησης δημιουργεί ένα κενό εξουσίας που οι εχθροί – συμπεριλαμβανομένων της Κίνας, της Ρωσίας και του Ιράν – θα φροντίσουν να καλύψουν. Οπως είχε πει κάποτε ο Κένεντι: «[Οι περικοπές της αμερικανικής βοήθειας] θα ήταν καταστροφικές και, μακροπρόθεσμα, πιο δαπανηρές. Η δική μας ασφάλεια θα τεθεί σε κίνδυνο και η ευημερία μας σε αμφισβήτηση».
Μέσα σε λίγες μόνο ημέρες το πάγωμα της χρηματοδότησης πέτυχε αυτό που οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Λευκορωσίας επιθυμούσαν εδώ και πολλές δεκαετίες: να πετσοκόψουν τα απομεινάρια των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης στις πρώην σοβιετικές χώρες. Το Meduza, το οποίο παρείχε ανεξάρτητη κάλυψη σε θέματα που λογοκρίνονται από το καθεστώς του Πούτιν, έχει μπροστά του ένα αβέβαιο μέλλον. Είναι ενδεικτικό ότι η Μόσχα επαίνεσε την κίνηση του Τραμπ. Στην Ουκρανία, η USAID υποστήριξε το Κέντρο Δράσης κατά της Διαφθοράς (Anti-Corruption Action Center), το οποίο αποκαλύπτει τη διαφθορά των ολιγαρχών. Στη Νοτιοανατολική Ασία, το πρόγραμμα υποστηρίζει τη «Συνεργασία για την Ελευθερία» (Freedom Collaborative), που εργάζεται για τη διάσωση θυμάτων εμπορίας ανθρώπων από ομάδες απατεώνων στον κυβερνοχώρο που εξαπατούν κάθε χρόνο αμερικανούς πολίτες. Το Παρατηρητήριο Κινεζικής Εργασίας (China Labor Watch), που υποστηρίζεται από το NED, καταπολεμά την καταναγκαστική εργασία των Κινέζων διεξάγοντας έρευνες, υποστηρίζοντας τα θύματα εμπορίας ανθρώπων και προωθώντας την εφαρμογή των νόμων. Η περικοπή του Προεδρικού Σχεδίου Εκτακτης Ανάγκης για το AIDS (PEPFAR), μια πρωτοβουλία του Τζορτζ Μπους, θέτει επίσης σε κίνδυνο εκατομμύρια ζωές σε ολόκληρη την Αφρική.
Αυτές οι πρωτοβουλίες και αμέτρητες άλλες κινδυνεύουν τώρα. Ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ δήλωσε κάποτε ότι «κάθε αμερικανική πρεσβεία θα πρέπει να θεωρείται καταφύγιο για όσους υποφέρουν από την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων». Πράγματι, η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε κυριολεκτικά άσυλο στον καρδινάλιο József Mindszenty, ο οποίος αντιτάχθηκε στην κομμουνιστική δικτατορία στην Ουγγαρία μεταξύ 1956 και 1971.
Ως Ουγγροαμερικανός, τιμώ βαθύτατα την κληρονομιά της επανάστασης του 1956, η οποία διήρκεσε 12 ημέρες προτού τα σοβιετικά στρατεύματα τη συντρίψουν. Η υποστήριξη της δημοκρατίας είναι κάτι που το παίρνω προσωπικά. Η οικογένεια και οι φίλοι μου στην πατρίδα πέρασαν πάνω από μια δεκαετία ζώντας με τις συνέπειες της δημοκρατικής οπισθοδρόμησης. Εγώ και η οργάνωσή μου, η Δράση για τη Δημοκρατία, έχουμε μάλιστα στοχοποιηθεί από τη φιλοπουτινική πρωθυπουργία του Βίκτορ Ορμπαν. Νόμιζα ότι είχα βρει ένα ασφαλές καταφύγιο στην Αμερική, όπου η υπεράσπιση της δημοκρατίας είναι μια εθνική αξία που μας συνδέει όλους.
Πρέπει να μεταφέρουμε τη δάδα. Οι ΗΠΑ είναι ένα έθνος μεταναστών με μοναδικά προσόντα για να υποστηρίξουν τη δημοκρατία παγκοσμίως. Ενεργοποιώντας τις κοινότητες της διασποράς μας και διοχετεύοντας την ενέργεια, τις γνώσεις και τους πόρους, μπορούμε να επιμείνουμε ακόμη και όταν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση αμφιταλαντεύεται.
Ο υπόλοιπος κόσμος έχει επίσης ένα καθήκον. Οι δημοκρατίες πρέπει να κινητοποιήσουν τους δικούς τους πόρους σε μια νέα κλίμακα. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Η ανάγκη για ανθρωπιστική βοήθεια είναι μια ηθική και στρατηγική επιταγή για να διατηρηθεί η Αμερική ελεύθερη και ασφαλής. Το ίδιο ισχύει και για την ελπίδα για έναν πιο δημοκρατικό κόσμο.