Παρακολουθώντας τη δημόσια συζήτηση μετά τα μεγάλα συλλαλητήρια για τα Τέμπη, βλέπω ότι κυριαρχεί μια φιλολογία που επιδιώκει να πείσει ότι η συμμετοχή πολιτών στις διαδηλώσεις ήταν αποτέλεσμα της μεγάλης λαϊκής συγκίνησης για την απώλεια των 57 νεκρών τη νύχτα του τρομερού δυστυχήματος και δεν είναι σωστό να τη βλέπει κανείς και να την κρίνει ως πολιτική δήλωση. Με το γενικό σκεπτικό αυτής της θέσης δεν διαφωνώ. Διαφωνώ όμως με το ότι, στο όνομα της συγκίνησης, τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν αρκούνται στο πάνδημο αίτημα για δικαιοσύνη αλλά ήδη έχουν εκδώσει τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση – στο όνομα του λαού που διαδήλωσε.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
Source link
