H είδηση έπεσε σαν βόμβα. Η Πλεύση Ελευθερίας δήλωσε πως «δεν νομιμοποιεί τον διορισμό του Τασούλα από τον κ. Μητσοτάκη» (13/1).
Υποθέτω πως η δήλωση δεσμεύει και την πρόεδρο και τον Διαμαντή και τους άλλους δυο, τρεις βουλευτές του κόμματος.
Συνεπώς η χώρα παραμένει ακέφαλη.
Υπάρχει βεβαίως μια λεπτομέρεια. Ο Τασούλας δεν διορίστηκε αλλά εκλέχθηκε κατά το Σύνταγμα σε τρεις ψηφοφορίες από τη Βουλή στην οποία μετείχαν και η πρόεδρος και οι υπόλοιποι.
Αλλά η πρόεδρος της Πλεύσης έχει ένα γινάτι με τον πρώην πρόεδρο της Βουλής. Την αντιμετώπιζε πάντα ως κουραστικό και θορυβώδες νούμερο.
Την καταλαβαίνω. Αλλά τι να κάνουμε; Τα έχουν αυτά η ζωή και η Ζωή.
Αντιθέτως η περίπτωση του Βελόπουλου είναι λιγότερο προσωπική. Ο άνθρωπος ενοχλήθηκε επειδή ο νέος Πρόεδρος είναι υπό «δικαστική διερεύνηση».
Είναι; Οχι. Και τι δεν κατάλαβε τότε ο Βελόπουλος; Τα όρια της επιστήμης.
Να του τα εξηγήσουμε. Αν κάποιος αρπαγμένος υποβάλλει μηνύσεις της επινόησής του κατά του Προέδρου της Δημοκρατίας, του προέδρου της Βουλής ή του αντιπροέδρου του Εδεσσαϊκού αυτό δεν καθιστά τους μηνυόμενους αντικείμενα «δικαστικής διερεύνησης».
Αντιθέτως μάλλον καθιστά τον μηνυτή περιστατικό που χρειάζεται επείγουσα ιατρική αντιμετώπιση.
Κατόπιν αυτών θα ανατρέξω άλλη μια φορά στην οξύνοια του Ευάγγελου Αντώναρου, πρώην Καραμανλή, πρώην Προκόπη, πρώην Τσίπρα και μάλλον νυν Κασσελάκη.
Τι λέει λοιπόν ο σοφός μετά τον ανασχηματισμό; Το αυτονόητο.
Πως ένας δρόμος υπάρχει. «Παραίτηση του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Αμεση προσφυγή στις κάλπες. Φυσικά με υπηρεσιακή κυβέρνηση και άλλον πρωθυπουργό. Τίποτε λιγότερο» (ανάρτηση 14/3).
Αλλά για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν λέει τίποτα. Τον νομιμοποιεί ή δεν τον νομιμοποιεί; Διώκεται ή δεν διώκεται ο άνθρωπος;
Ασε που δεν έχουμε νεότερα κι από τον Κασσελάκη. Μήπως αναλάβει πρωθυπουργός της υπηρεσιακής κυβέρνησης; Γιατί σιωπά ο σοφός;
Φυσικά δεν είναι δουλειά μου να ξεδιαλύνω το μπέρδεμα που έχει δημιουργηθεί. Ας τα βρουν μεταξύ τους.
Ακόμη περισσότερο που (για να είμαι ειλικρινής) μπορεί η Ζωή με τον Διαμαντή να άφησαν τη χώρα ακέφαλη αλλά έχουν μεγαλύτερη πλάκα από τους άλλους.
Ξέρετε γιατί; Επειδή όλα όσα λένε τα λένε σοβαρά και χωρίς να βάζουν τα γέλια. Ετσι είναι οι καλοί κωμικοί. Σοβαροί κι αγέλαστοι.
Ενώ είμαι βέβαιος ότι οι άλλοι μόλις κλείσουν την πόρτα ξεκαρδίζονται. Περιμένοντας φυσικά να φύγει ο Μητσοτάκης.
Διότι ο Ανδρουλάκης ξεκαθάρισε προχθές πως «μόνο το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει τη ΝΔ».
Εκτός αν προλάβει ο Καραμέρος.
