Επέτειος χωρίς αυτοκριτική
Λόγω πληθώρας επίκαιρης ύλης που έγραφαν παλιά και οι δημοσιογράφοι, δεν κατάφερα να «χωρέσω» στη στήλη του Σαββάτου ένα επετειακό κι εγώ τέλος πάντων, για τα 10 χρόνια από την ΠΦΑ (Πρώτη Φορά Αριστερά). Θα το κάνω σήμερα, που είναι η δεκαετής «επέτειος» από τη συγκρότηση της κυβέρνησης της ΠΦΑ – αυτής που συνέθεσε το απαράμιλλο δίδυμο των μεγάλων επιτυχιών, των «σουξέ» κάθε είδους, Τσίπρας – Καμμένος, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Νομίζω δεν θα με παρεξηγήσει κανείς, αν πω ότι είναι και αυτή μια αξιομνημόνευτη επέτειος, καθώς είδαμε να ξεδιπλώνεται όλος ο τυχοδιωκτισμός αλλά και οι άπειρες αυταπάτες που είχαν στο κεφάλι τους όλοι αυτοί που συγκρότησαν εκείνη την κυβέρνηση, και η χώρα την πλήρωσε με 100 δισ. χρέος, και ένα Μνημόνιο, το τρίτο, και χειρότερο των δύο προηγούμενων.
Σημειώστε, δε, ότι οι δύο κύριοι πρωταγωνιστές αυτού του… (άθλιου) «άθλου», ο Τσίπρας με τον Καμμένο συνέταιρό του, απέφυγαν να γιορτάσουν – ο δεύτερος ούτε καν. Ο πρώτος, έδωσε απλώς μια συνέντευξη στη «Liberation» μόνο και μόνο για να μας δηλώσει ότι ζει ανάμεσά μας, διότι επί της ουσίας δεν ανέφερε λέξη (μία βρε αδερφέ, για τα μάτια του κόσμου) για όσα (δι)έπραξε εκείνη τη μαύρη 5ετία. Κι από αυτοκριτική; Εντάξει, είπαμε να λέμε και καμιά… (μπιπ) για να περνάει η ώρα, μην το κάνουμε και λύσσα τώρα…
Στρίβειν διά της… «Libération»
Χάθηκαν τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης να δώσει μια συνέντευξη ο πρόεδρος Αλέξης, ο απόμαχος, ο βετεράνος; Οχι, δεν χάθηκαν. Ακόμη κι αν δεν ήθελε να δώσει στο «Documento» του Κ. Βαξεβάνη, διότι οι σχέσεις τους έχουν διαταραχθεί (με αποκλειστική ευθύνη του απόμαχου, και το στόμα του, που δεν ξέρει τι λέει…), υπήρχαν τόσα μέσα ενημέρωσης στα οποία θα μπορούσε να μιλήσει. Ακόμη και φιλικά προς αυτόν. Προτίμησε όμως την ασφάλεια της «Libération». Διότι εδώ, θα του έθεταν ερωτήματα, σκληρά, για το τι έκαναν υπό την καθοδήγησή του οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατά τη διάρκεια αυτής της καταστροφικής διακυβέρνησης. Και φυσικά τι έκανε και ο ίδιος, προσωπικά. Αλλά προτίμησε τη σιωπή, που σε περιπτώσεις όπως η δική του, και του συνεταίρου, είναι χρυσός.
Προσβλέπει στη λήθη, είναι φανερό, η οποία θα του επιτρέψει να επανέλθει στο προσκήνιο. Πόσο γελασμένος.
Βετεράνε μου, δεν θέλω να στο χαλάσω, αλλά όπως λέγανε και παλιά «όχι στη λήθη, είναι παραμύθι».
(Ευκαιρίας δοθείσης, δηλώνω πρόθυμος, θέτω υποψηφιότητα δηλαδή, για συνέντευξη στις 5 Ιουλίου, για την επέτειο από τα 10 χρόνια του δημοψηφίσματος. Τι λες;)
Η εκδήλωση πήγε περίπατο
Ο επίγονός του τώρα, στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ο φουκαράς Σωκράτης Φάμελλος, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία, έκανε κατά τη σαββατιάτικη ομιλία του στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ μια εκτενή αναφορά στην επέτειο, του τύπου μπλα… μπλα… μπλα… πανηγυρίστε σύντροφοι, και αυτό ήταν. Η εκδήλωση που προγραμμάτιζαν για τα 10 χρόνια από την ΠΦΑ, πήγε περίπατο. Δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί, διότι κρίθηκε πως δεν συντρέχουν «ιδιαίτεροι» λόγοι!!
Λογικό, θα έπεφτε άγριο κράξιμο, και δεν το σήκωνε ο οργανισμός τους. Κράξιμο και γέλιο. Οπότε πήγαν τζάμπα και οι φανταστικές ιδέες-προτάσεις που διατύπωσα εγώ προκειμένου να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία. Οπως ας πούμε, να γίνει η εκδήλωση στο Σύνταγμα με πλούσιο μουσικοχορευτικό πρόγραμμα, να ρίξουν κανέναν συρτό καλαματιανό, εκείνοι οι χορευταράδες που πανηγύριζαν το αποτέλεσμα στο δημοψήφισμα της κωλοτούμπας.
Τι να πω, ελπίζω να γιορτάσουν τα 10 χρόνια από τη δεύτερη νίκη της ΠΦΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Ηταν κι αυτή επέτειος, μην το ξεχνάμε. Βασικά τίποτε να μην ξεχάσουμε από το πέρασμά τους στην εξουσία.
Διότι στην ομιλία του το Σάββατο, ο Φάμελλος, αφού μας είπε το απίθανο ότι «στεκόμαστε υπερήφανοι για τη κυβέρνηση του 2015-2019» (αμετανόητοι δηλαδή), πρόσθεσε – προσέξτε παρακαλώ – ήταν «η πρώτη, αλλά όχι και τελευταία κυβέρνηση της Αριστεράς»!!!
Ανατριχίλα.
Ο Πρόεδρος μπορεί να περιμένει
Ναι, το ξέρω, το Σάββατο, έγινε και η πρώτη ψηφοφορία για την ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ναι, το γνωρίζω επίσης, ότι η καταγραφή των ψήφων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην εκλογή της 12ης Φεβρουαρίου, προκειμένου να αναδειχθεί Πρόεδρος ο Κώστας Τασούλας. Οχι, κανείς δεν περίμενε ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, ο κ. Τασούλας θα συγκέντρωνε 200 ψήφους. Επιτυχία είναι για τη ΝουΔου ότι συγκέντρωσε 160. Αν στην πορεία τσιμπήσει και κανέναν ακόμη από τη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών, κι αυτό επιτυχία θα είναι.
Επίσης δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε 40 ψήφους και ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ 34. Αναμενόμενο ήταν και αυτό, από τη στιγμή που η Νέα Αριστερά αποφάσισε (κατά πλειοψηφία…) να στηρίξει την υποψηφιότητα της Λούκας Κατσέλη, επειδή τον Αλ. Χαρίτση τον τραβούν από το μανίκι οι τσακαλώτοι, οι σκουρλέτηδες, οι βούτσηδες και οι τζανακόπουλοι. Αυτό που δεν ανέμενε κανείς είναι να πανηγυρίζει ο πρόεδρος Φάμελλος για το αποτέλεσμα (όπως και ο… συνιδιοκτήτης του κόμματος, Πολάκης), διότι τάχα μου, ο ΣΥΡΙΖΑ ξανάγινε αξιωματική αντιπολίτευση. Αμ δεν έγινε. Και θα φανεί σύντομα αυτό. Πολύ σύντομα. Για να δούμε πώς θα καταλήξει αυτός ο αριθμός 40, στο τέλος των ψηφοφοριών, για να δούμε…
«Προοδευτικές δυνάμεις»
Μετά την ψηφοφορία του Σαββάτου, ο Φάμελλος έκανε δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι «υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις» (πρέπει) να συσπειρωθούν γύρω από την υποψηφιότητα της κυρίας Λούκας Κατσέλη, ώστε να στείλουν ένα ηχηρό και ελπιδοφόρο προοδευτικό μήνυμα στον κ. Μητσοτάκη!..
Ποιες είναι οι «υπόλοιπες προοδευτικές δυνάμεις», που απέφυγε να κατονομάσει; Το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά, διότι η πρόεδρος Ζωή δεν ξέρω, με όσα λέει ή κάνει, αν λογίζεται στις «προοδευτικές δυνάμεις». Αλλά λίγο αργότερα στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματος, έκανε λόγο, δύο ή τρεις φορές, για το «ΠΑΣΟΚ του κυρίου Ανδρουλάκη». Επιχειρώντας προφανώς να το διαχωρίσει από το ΠΑΣΟΚ των… υπολοίπων, τύπου Γερουλάνου, Δούκα ή Κατρίνη…
Συνεργασία με τον Πολάκη;
Αλλη εξήγηση δεν μπορώ να δώσω, εκτός αν οι προαναφερθέντες τρεις, έχουν κάποια. Ευκαιρίας δοθείσης, να τους ρωτήσω πώς σχολιάζουν τη δήλωση του «πολλά βαρύ και όχι» Πολάκη ότι ο κύριος Τάσος Γιαννίτσης είναι ο… «κατακρεουργητής του Ασφαλιστικού»!!!
Συμφωνούν ότι η μεταρρύθμιση Γιαννίτση, η κορυφαία μεταρρύθμιση κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης για τη μακρόχρονη επίλυση και επιβίωση του Ασφαλιστικού, ήταν απλώς μια κατακρεούργηση του συστήματος;
Διαφωνούν; Κι αν διαφωνούν, μάλλον το κρατούν για τον εαυτό τους. Διότι δεν είδα πουθενά να καταγγέλλουν την αθλιότητα Πολάκη. Εν ολίγοις με τους πολάκηδες προτείνουν να συνεργαστεί το ΠΑΣΟΚ; Ούτε αυτό το έχουν διευκρινίσει, ακόμη.
Κυβερνητική «επιτυχία»
Τέλος, να… συγχαρώ την κυβέρνηση, διότι έχει συμβάλει αποφασιστικά, ώστε να παρουσιαστεί το χθεσινό φαινόμενο, όλη η Ελλάδα να ζητάει δικαιοσύνη για το δυστύχημα στα Τέμπη, και παράλληλα να την καταγγέλλει ότι επιχειρεί να κουκουλώσει τις ευθύνες, τις δικές της και των άμεσα εμπλεκομένων. Πραγματικά πρόκειται για σημαντική επιτυχία. Μ’ αρέσει δε που το πανίσχυρο επικοινωνιακό σύστημα που διαθέτουν ασχολείται αποκλειστικά με το πώς θα αποδείξει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι είτε «σουπερμάρκετ» είτε «πράσινος ΣΥΡΙΖΑ». Οχι να διαφωτίσει τον κόσμο, αν αυτά που διακινούνται για την πραγματική αιτία της συμφοράς είναι αλήθεια. Αν συνεχίσουν έτσι, το βλέπω να έρχεται και στα μέρη μας «κίνημα» σαν αυτό που συνταράσσει εδώ και εβδομάδες τη Σερβία. Και μετά να τους δω τι θα κάνουν…
Source link
