Ενότητα – ΤΑ ΝΕΑ

Toν μπαγάσα τον Ορμπαν, πώς τα λέει. «Ο τυφώνας Τραμπ άλλαξε τον κόσμο σε λίγες μόλις εβδομάδες», είπε προχθές ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας στη σύναξη των ακροδεξιών στη Μαδρίτη. «Χθες ήμασταν αιρετικοί, σήμερα αντιπροσωπεύουμε το κυρίαρχο ρεύμα».

Υπάρχουν βέβαια δύο κίνδυνοι σε αυτή τη διαπίστωση. Ο ένας είναι ότι αν πράγματι ο Ορμπαν, η Λεπέν, ο Σαλβίνι, ο Βίλντερς και η παρέα τους είναι πλέον mainstream, αποτελούν το νέο «σύστημα» δηλαδή, μπορεί να χάσουν την ψήφο εκείνων που τους υποστήριζαν ως τώρα επειδή τους θεωρούσαν «αντισυστημικούς». Ισως γι’ αυτό η Αφροδίτη Λατινοπούλου, που ήταν επίσης παρούσα στη Μαδρίτη, αρκέστηκε να πει ότι «η εκλογή του Τραμπ αποτελεί την τελευταία ευκαιρία του δυτικού κόσμου», υπονοώντας ότι αν ο αμερικανός πρόεδρος δεν τα καταφέρει, η Δύση θα παραδοθεί στις δυνάμεις του ισλάμ, του woke και της γενικευμένης παρακμής.

Οπως διαβάζουμε στους New York Times (ναι, αυτοί φιλοξένησαν, κάπως αμήχανοι, και τη δήλωση που έκανε η αρχηγός της Φωνής της Λογικής), οι παρόντες κατήγγειλαν τους «φιλελευθεροφασίστες» που θέλουν να αντικαταστήσουν τον χριστιανικό πολιτισμό με μια «άρρωστη σατανική ουτοπία», τους «ανώμαλους» που «θέλουν να μετατρέψουν τα παιδιά μας σε τρανσ-εκτρώματα» και τα σκοτεινά κέντρα που σχεδιάζουν να αντικαταστήσουν τους γηγενείς Ευρωπαίους με μετανάστες. Μπροστάρης σε αυτή την ευγενή εκστρατεία είναι φυσικά ο Ντόναλντ Τραμπ. Εδώ ελλοχεύει όμως ο δεύτερος κίνδυνος: τι θα συμβεί αν ο αμερικανός πρόεδρος επιβάλει δασμούς και στην Ευρώπη; Πώς θα δικαιολογήσουν η Λεπέν και ο Σαλβίνι τη ζημιά που θα υποστούν σε αυτή την περίπτωση οι ψηφοφόροι τους, που περιλαμβάνουν αγρότες και μικρές επιχειρήσεις;

Κι αν ο Σαλβίνι θεωρείται τελειωμένος, το δίλημμα είναι πολύ μεγαλύτερο για πολιτικούς που θέλουν να διευρύνουν την εκλογική τους βάση για να καταλάβουν την εξουσία (όπως η Μαρίν Λεπέν) και για πολιτικούς που ήδη κυβερνούν (όπως η Τζόρτζια Μελόνι). Η τελευταία έχει κτίσει κάποια διεθνή αξιοπιστία σε ευρωπαϊκό επίπεδο καλλιεργώντας ένα μετριοπαθές προφίλ, σημειώνει ο γάλλος καθηγητής Μαρκ Λαζάρ στη Repubblica. Στη Μαδρίτη απέφυγε να πάει. Για πόσο καιρό ακόμη θα μπορεί να πατάει σε δύο βάρκες, ισορροπώντας ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον λαϊκισμό;

Αλλά εδώ μας ενδιαφέρει η φιλελεύθερη Ευρώπη, όχι ο κάθε τυχοδιώκτης. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσει η ΕΕ τον Τραμπ και τους μαθητές του είναι να αποφύγει τις διμερείς επαφές και να επιδείξει ενότητα, συνεχίζει ο Λαζάρ. Υπάρχει ένα σημαντικό προηγούμενο: οι διαπραγματεύσεις για το Brexit, που στέφθηκαν με επιτυχία χάρις στον συντονισμό τους από έναν διαπραγματευτή, τον Μισέλ Μπαρνιέ, και τη συνεργασία των ευρωπαϊκών θεσμών. Ποιος Ευρωπαίος θα μπορούσε να ηγηθεί σήμερα των διαπραγματεύσεων της ΕΕ με τον Τραμπ; Ενα όνομα έρχεται στο μυαλό όλων: Μάριο Ντράγκι. Μια σκηνή φαντασιώνουμε: όπως έκανε με τον Ερντογάν, να αποκαλέσει μια μέρα «δικτάτορα» και τον Τραμπ.