Τρία στοιχεία συνέβαλαν περισσότερο στην εκλογή Ζελένσκι το 2019 στη θέση του προέδρου της Ουκρανίας.
Το πρώτο ήταν η μεγάλη δημοσιότητα που είχε λόγω της επαγγελματικής του δραστηριότητας ως ηθοποιού.
Το δεύτερο, η αντιπάθεια μερίδας Ουκρανών προς τον πέμπτο πρόεδρο της χώρας Πέτρο Ποροσένκο – ήταν δηλαδή μια ψήφος διαμαρτυρίας.
Το τρίτο στοιχείο ήταν η δηλωμένη πρόθεση του Ζελένσκι να τερματίσει τον πόλεμο.
Κατά το πρώτο διάστημα της διακυβέρνησής του ο Ζελένσκι και το επιτελείο του επιχείρησαν να ομαλοποιήσουν τις σχέσεις με τους Ρώσους.
Πήγαινε ο ίδιος στην πρώτη γραμμή και λογομαχούσε με στρατιώτες που του έλεγαν ότι ο «ειρηνικός δρόμος» που διάλεξε οδηγεί σε αδιέξοδο. Αντί για ενίσχυση των συνόρων και οχυρωματικά έργα έφτιαχνε δρόμους.
Η αλήθεια είναι ότι η Ουκρανία χρειαζόταν δρόμους αλλά όχι εις βάρος της ασφάλειάς της.
Ο Ζελένσκι, ο οποίος είναι πολύ περισσότερο επιχειρηματίας παρά ηθοποιός, πίστευε ότι πίσω από τις κινήσεις του Πούτιν βρίσκεται κάποια προσπάθεια να αποκομίσει όφελος.
Πίστεψε ότι μπορεί να τα βρει με τον Πούτιν παραχωρώντας κάτι και παίρνοντας ως αντάλλαγμα την ειρήνη. Κατάλαβε το λάθος του ξημερώματα 24ης Φεβρουαρίου 2022, όταν οι ρωσικές βόμβες άρχισαν να πέφτουν στο Κίεβο, ενώ εγκατέλειψε κάθε ιδέα διαπραγματεύσεων με τον Πούτιν όταν αποκαλύφθηκαν τα φριχτά εγκλήματα των Ρώσων στην Μπούτσα και το Ιρπίν.
Βλέπουμε τις τελευταίες μέρες μια σύμπνοια του Πούτιν με τον Τραμπ στο αφήγημα ότι «ο Ζελένσκι δεν θέλει να σταματήσει ο πόλεμος». Αυτό το αφήγημα προωθούν τα φιλο-πουτινικά και φιλο-τραμπικά δίκτυα παραπληροφόρησης και στην Ελλάδα. Και οι δύο τους θέλουν να βγάλουν από τη μέση τον Ζελένσκι, ο καθένας για τον δικό του λόγο.
Πριν από τις εκλογές ο Ντόναλντ Τραμπ έλεγε ότι θα σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία μέσα σε 24 ώρες.
Αυτή ήταν μια απερίσκεπτη δήλωση καθώς όσοι έχουν ασχοληθεί με το θέμα, μεταξύ των οποίων και οι σύμβουλοι του Τραμπ, ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να σταματήσει ο πόλεμος.
Κάποια στιγμή το κατάλαβε και ο ίδιος ο Τραμπ, ο οποίος ωστόσο δεν μπορεί να βγει και παραδεχτεί ότι «έκανα λάθος, έριξα ένα προεκλογικό πυροτέχνημα, δεν μπορώ να σταματήσω τον πόλεμο» και για αυτό πρέπει να ρίξει κάπου αλλού την ευθύνη.
Χρειάζεται έναν «αποδιοπομπαίο τράγο» που θα «φταίει για την αποτυχία».
Ενας «φιλοπόλεμος» και «μη νόμιμος» πρόεδρος Ζελένσκι είναι μια βολική λύση. Ειδικά την ώρα που ο Ζελένσκι και οι Ουκρανοί είναι σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένοι από τη βοήθεια των ΗΠΑ και έτσι είναι υποχρεωμένοι να ακούν αδιαμαρτύρητα διάφορα εξωφρενικά πράγματα που ξεστομίζει ο Τραμπ και άτομα από το κοντινό του περιβάλλον.
Σε αυτό μπορεί κάποιος να προσθέσει και την αντιπάθεια του Τραμπ προς τον Ζελένσκι εξαιτίας της «παλιάς» ιστορίας με τον Χάντερ Μπάιντεν, τον γιο του προηγούμενου προέδρου.
Ο Ντόναλντ Τραμπ είχε προσπαθήσει να βρει στην Ουκρανία ενοχοποιητικά στοιχεία εναντίον του Χάντερ Μπάιντεν σε σχέση με την εμπλοκή του στην υπόθεση «Μπουρίσμα», αλλά δεν είχε σε αυτό την αμέριστη συμπαράσταση του Ζελένσκι και της κυβέρνησής του.
Από την πλευρά του και ο Πούτιν θέλει να ξεφορτωθεί τον Ζελένσκι για διάφορους λόγους.
Ο κυριότερος από αυτούς είναι η προσπάθεια πολιτικής αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας, που ήταν και παραμένει ένα από τα βασικά εργαλεία των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Μια αντικατάσταση του Ζελένσκι και παράλληλα η διάθεση τεράστιων ποσών για την εσωτερική αποσταθεροποίηση ενός ακέφαλου κράτους και την ενίσχυση κρυφών ή φανερών φιλορωσικών δυνάμεων μπορεί να φέρει ένα από τα δύο επιθυμητά αποτελέσματα για το Κρεμλίνο.
Ο ερχομός στην εξουσία ενός νέου Γιανουκόβιτς ή ένα νέο «Μαϊντάν» με χαρακτηριστικά εμφύλιου πολέμου.
Το αφήγημα για αφελείς περί «φιλοπόλεμου Ζελένσκι που μπλοκάρει την ειρηνευτική διαδικασία» διαδίδεται μεθοδικά σε όλο τον κόσμο.
Μια από τις παράπλευρες συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι ότι ακόμα και εκείνοι εντός της Ουκρανίας που θέλουν την αντικατάσταση Ζελένσκι, βλέποντας τον επικοινωνιακό πόλεμο που δέχεται και καταλαβαίνοντας τον σχεδιασμό που υπάρχει πίσω από αυτό, συντάσσονται με τον σημερινό πρόεδρο της Ουκρανίας.
Οι προσπάθειες του Τραμπ και Πούτιν να αποδυναμώσουν τον Ζελένσκι μέχρι στιγμής φαίνεται να φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα και στο εσωτερικό της Ουκρανίας αλλά και προσφάτως – μετά τη λεκτική αψιμαχία στον Λευκό Οίκο πριν από μια εβδομάδα – και στο εξωτερικό.
