ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΕΛΛΑΔΑ

Δέκα βραβεία για την κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ποιοι παίκτες ξεχώρισαν (αλλά και ποιοι… όχι) στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας που ολοκληρώνεται την Παρασκευή; Οι παίκτες που έκαναν τη διαφορά

Η πιο ανταγωνιστική Ευρωλίγκα των τελευταίων ετών ρίχνει αυλαία για την κανονική περίοδο την ερχόμενη Παρασκευή. Η κορυφαία δεκάδα που θα συνεχίσει στην post season είναι γνωστή, αλλά καμία ομάδα δεν γνωρίζει την ακριβή της θέση. Αυτό που πάντως είναι περισσότερο ξεκάθαρο από τα… αμέτρητα σενάρια της τελευταίας αγωνιστικής, είναι πως στις 33 «στροφές» που προηγήθηκαν είχαμε την ευκαιρία να ξεχωρίσουμε τους παίκτες που έκαναν τη διαφορά.

Το sport-fm.gr αποπειράται να δώσει τα δικά του βραβεία. Στην πραγματικότητα, εννιά βραβεία και ένα «βατόμουρο». Ιδού, λοιπόν:

MVP

1. Τι Τζέι Σορτς
2. Κέντρικ Ναν
3. Σάσα Βεζένκοφ

Ξεκαθαρίζουμε: ο MVP δεν είναι (απαραίτητα) ο καλύτερος, αλλά ο πολυτιμότερος παίκτης. Υπό αυτή την έννοια, θα έπρεπε κάθε χρόνο να έπαιρνε το βραβείο στο ΝΒΑ ο Τζόρνταν, την εποχή που αγωνιζόταν. Ο Τι Τζέι Σορτς ήρθε από το BCL και το Eurocup (όπου-παρεμπιπτόντως-ήταν επίσης MVP) και ηγήθηκε μιας ομάδας που έχει ένα από τα μικρότερα μπάτζετ αλλά έφτασε να κάνει υπερβάσεις και να διεκδικεί θέση στα playoffs. Και το έκανε με αξιοθαύμαστη σταθερότητα, παρότι οι αντίπαλες άμυνες έχουν δοκιμάσει τα πάντα για να τον περιορίσουν. Γι’ αυτό και, άποψη του υπογράφοντος, αξίζει περισσότερο το MVP από τον Κέντρικ Ναν και τον Σάσα Βεζένκοφ που «κουβάλησαν» μεν δύο διεκδικήτριες του τίτλου, αλλά είχαν πολύ μεγαλύτερη συμπαράσταση από τον κοντορεβιθούλη της Παρί.

Καλύτερος αμυντικός

1. Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις
2. Άλφα Ντιάλο
3. Χουάντσο Ερνανγκόμεθ
Εδώ θα πάμε λίγο κόντρα στο ρεύμα, που θέλει τους Ταβάρες, Γκραντ και Γουόκαπ σταθερά στους κορυφαίους. Χωρίς να σημαίνει πως οι τρεις προαναφερθέντες δεν παραμένουν σπουδαίοι, προτιμήσαμε μια άλλη, πιο «φρέσκια» τριάδα. Ο Νάιτζελ Χέιζ-Ντέιβις κερδίζει στις… λεπτομέρειες, καθώς η ικανότητά του να μαρκάρει-δίχως υπερβολή-πέντε θέσεις είναι ίσως μοναδική στην Ευρωλίγκα. Πέρα από τον φόργουορντ της Φενέρμπαχτσε, ωστόσο, εξαιρετική δουλειά έκανε και κάνει (κι ας του έβαλε τις προάλλες 37 ο Κέντρικ Ναν) ο Άλφα Ντιάλο, ενώ και ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ-ειδικά μετά τον τραυματισμό του Ματίας Λεσόρ-παίζει άμυνα για δύο και τρεις στον Παναθηναϊκό.

Πιο clutch παίκτης

1. Κέντρικ Ναν
2. Εβάν Φουρνιέ
3. Κέβιν Πάντερ

Αν μη τι άλλο, παίκτες που δεν χαμπαριάζουν στα δύσκολα βλέπουμε πολλούς στην Ευρωλίγκα. Οι δύο κορυφαίοι αγωνίζονται στα μέρη μας. Κέντρικ Ναν και Εβάν Φουρνιέ είναι δύο τύποι στους οποίους εύκολα θα αναθέταμε το σουτ από το οποίο θα κρινόταν η… ζωή μας. Ομοίως, σε κοντινή απόσταση από τους δύο πρώην ΝΒΑερ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού, βρίσκεται και ο Κέβιν Πάντερ, που επίσης νιώθει άνετα όταν το διακύβευμα είναι υψηλό σε έναν αγώνα.

Μεγαλύτερη απογοήτευση

1. Γουίλι Ερνανγκόμεθ
2. Τάιλερ Ντόρσεϊ
3. Λορέντζο Μπράουν

Κάποιοι πίστευαν πως ο περσινός, ήδη απογοητευτικός, πρώτος χρόνος μετά την επιστροφή του από το ΝΒΑ θα ήταν μεταβατικός και πως φέτος θα παρουσίαζε καλύτερο πρόσωπο. Αμ δε! Ο Γουίλι Ερνανγκόμεθ είναι τα ίδια και χειρότερος, αφού τα νούμερά του είναι ακόμη πιο χαμηλά. Κώνος στην άμυνα και όχι όσο αποτελεσματικός θυμόμαστε να είναι με την εθνική Ισπανίας στην επίθεση, ο «Μπίλι» δεν… στρίβει με τίποτα. Οι επόμενες δύο θέσεις ανήκουν σε δύο παίκτες με ποιότητα, που πήραν μεγάλα συμβόλαια, ήρθαν με μεγάλες βλέψεις αλλά δεν έχουν κάνει απόσβεση, πλην ελαχίστων εκλάμψεων. Ο λόγος για τον Τάιλερ Ντόρσεϊ και τον Λορέντζο Μπράουν, που απέχουν πολύ από τα υψηλά στάνταρ που είχαν θέσει στο παρελθόν με τις εμφανίσεις τους.

Καλύτερος έκτος παίκτης

1. Μάριο Χεζόνια
2. Κώστας Σλούκας
3. Άλεκ Πίτερς

Έχει ξεπεραστεί προ πολλού η άποψη πως καλός παίκτης είναι μόνο ο… βασικός. Σημασία έχει ποιοι τελειώνουν ένα ματς κι όχι ποιοι το αρχίζουν και υπάρχουν άπειρα παραδείγματα παικτών που έρχονται από τον πάγκο και είναι πρωταγωνιστές. Το πρώτο βραβείο αξίζει ο Μάριο Χεζόνια, που σε μια ασταθέστατη σεζόν για τη Ρεάλ ήταν ο μακράν πιο σταθερός παίκτης της κι αυτός που την κράτησε σε τροχιά playoffs. Πίσω του, σταθερή αξία σε αυτόν τον ρόλο, ο Κώστας Σλούκας. Έστω και με κάποια σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του, έκανε σπουδαία δουλειά ως έκτος παίκτης με την εμπειρία, την κλάση και την προσωπικότητά του. Τρίτος ο Άλεκ Πίτερς, που παρότι πέρσι διέπρεψε σε ρόλο πρωταγωνιστή στον Ολυμπιακό, φέτος δεν τα έβαψε μαύρα που ζει στη σκιά του Σάσα Βεζένκοφ και κάθε φορά που επιστρατεύεται από τον πάγκο, είτε ως τεσσάρι, είτε ως τριάρι, είτε-εσχάτως-ως πεντάρι, τα πάει περίφημα.

Πιο efficient παίκτης

1. Σάσα Βεζένκοφ
2. Τι Τζέι Σορτς
3. Νίκολα Μίροτιτς

Είναι ίσως η μόνη κατηγορία που πάμε με τα… μαθηματικά. Ο Σάσα Βεζένκοφ δεν θα μπορούσε να μην κερδίσει την κατηγορία της «οικονομίας», αφού χωρίς θόρυβο καταφέρνει να είναι πάντα υπερπολύτιμος για τον Ολυμπιακό. Ο Τι Τζέι Σορτς ακολουθεί αποτελώντας την αρχή και το τέλος της Παρί, ενώ τρίτος έρχεται ο Νίκολα Μίροτιτς, καθώς παρότι η Αρμάνι Μιλάνο απέτυχε παταγωδώς και πάλι, ο ίδιος έκανε ό,τι μπορούσε για να αποσοβήσει το ναυάγιο.

Καλύτερος προπονητής

1. Γκόρντον Χέρμπερτ
2. Τιάγκο Σπλίτερ
3. Γιώργος Μπαρτζώκας

Παρέλαβε μια ομάδα που ήταν 15η και την είχε σταθερά στις θέσεις των playoffs, χωρίς μεγάλο μπάτζετ και με αρκετές απώλειες. Ο λόγος για τον Γκόρντον Χέρμπερτ, που μετά την εθνική Γερμανίας παρουσίασε εξαιρετικό έργο και στην Μπάγερν. Κάποιοι θα διαφωνήσουν και θα ψηφίσουν Τιάγκο Σπλίτερ, ωστόσο η αλήθεια είναι πως παρότι ο Βραζιλιάνος τα πήγε περίφημα στη «σταχτοπούτα» Παρί, η ομάδα χτίστηκε από άλλον, τον Τουόμας Ίσαλο. Τρίτος, αν και θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πρώτος (απλά δεν είχε να διαχειριστεί τόσο μικρό μπάτζετ), είναι ο Γιώργος Μπαρτζώκας, που είχε τον Ολυμπιακό πρώτο στη μεγαλύτερη διάρκεια της κανονικής περιόδου.

Πιο βελτιωμένος παίκτης

1. Κάρσεν Έντουαρντς
2. Νταρίο Μπριθουέλα
3. Χουάντσο Ερνανγκόμεθ

Ο Κάρσεν Έντουαρντς έκανε με διαφορά το μεγαλύτερο step up από κάθε άλλον φέτος στην Ευρωλίγκα. Ο Αμερικανός γκαρντ που δεν είχε… σκίσει στις δύο πρώτες σεζόν του στη διοργάνωση με Φενέρμπαχτσε και Μπάγερν, εκτοξεύτηκε φέτος στους Βαυαρούς. Ενδεικτικά, από τους 11,5 πόντους πήγε στους 20,3 ανά αγώνα και ήταν ο ηγέτης της ομάδας του Μονάχου. Δίπλα του, ειδικά μετά την άνοδο στην απόδοσή του τις τελευταίες εβδομάδες, είναι ο Νταρίο Μπριθουέλα. Ο Ισπανός γκαρντ βγήκε μπροστά μετά τις σοβαρές απουσίες της Μπαρτσελόνα στην περιφέρεια και έδειξε το «μέταλλό» του. Τρίτος ο Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, που συνεχίζοντας από εκεί που έκλεισε το τελευταίο δίμηνο της περασμένης περιόδου, είναι ο κρυφός MVP του Παναθηναϊκού με τρομερή προσφορά σε άμυνα και όχι μόνο.

Καλύτερος ρούκι στην Ευρωλίγκα

1. Τι Τζέι Σορτς
2. Τζέιλεν Χορντ
3. Εβάν Φουρνιέ

Κι εδώ δεν υπάρχει ανταγωνισμός για τον πρώτο. Ο Τι Τζέι Σορτς ήρθε από το χαμηλότερο επίπεδο και κυριάρχησε στο κορυφαίο της Ευρώπης, σαν να έπαιζε για χρόνια στην Ευρωλίγκα. Άλλωστε-είπαμε-για τον υπογράφοντα είναι ο MVP, δεν θα μπορούσε να μην είναι και ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος. Δεύτερος, ο Τζέιλεν Χορντ, που ήρθε με… φόρα από την εξαιρετική παρουσία του στην Χάποελ Ιερουσαλήμ και ξεχώρισε στο ανώτερο επίπεδο με τη Μακάμπι. Τρίτος, ο Εβάν Φουρνιέ, που έδειξε την κλάση του στον Ολυμπιακό. Θα μπορούσε να ήταν και ψηλότερα αν δεν έκανε μέτριο τελευταίο δίμηνο.

Καλύτερος νέος παίκτης

1. Χουάν Νούνιεθ
2. Μέλβιν Αζινσά
3. Έλι Εντιαγέ

Σε μια Ευρωλίγκα που, η αλήθεια είναι, «πονάει» σε νέο αίμα, αφού τα κορυφαία ταλέντα φεύγουν γρήγορα για το ΝΒΑ, η επιλογή ήταν δύσκολη. Θα ξεχωρίσουμε τον Χουάν Νούνιεθ της Μπαρτσελόνα, έστω κι αν ένας τραυματισμός τού έκοψε τη φόρα. Ο Μέλβιν Αζινσά της Βιλερμπάν είναι ένας μάλλον υποτιμημένος παίκτης με βάση τα στοιχεία του, ενώ ο Έλι Εντιαγέ, αν και θεωρείται… βετεράνος μετά την περσινή «πενταδάτη» παρουσία του στη Ρεάλ, αξίζει κι αυτός μια θέση στην τριάδα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to top button