«Υπάρχει ένα μεγάλο κενό στον κόσμο τώρα που δεν είναι πια μαζί μας», ανέφερε η ανάρτηση. «Αλλά, όπως θα έλεγε και ο ίδιος, ”Έχε το νου σου στο ντόνατ και όχι στην τρύπα”».
Ο Ντέιβιντ Λιντς, ο οραματιστής σκηνοθέτης που αναμόρφωσε τον ανεξάρτητο κινηματογράφο στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία του 1980, απεβίωσε σε ηλικία 78 ετών. Ο θάνατός του επιβεβαιώθηκε από την οικογένειά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με μια δήλωση που αντανακλά την κληρονομιά του Λιντς ως δημιουργού εμβληματικών έργων όπως το «Blue Velvet», το «The Elephant Man», το «Mulholland Drive» και την καλτ τηλεοπτική σειρά «Twin Peaks».
«Υπάρχει ένα μεγάλο κενό στον κόσμο τώρα που δεν είναι πια μαζί μας», ανέφερε η ανάρτηση. «Αλλά, όπως θα έλεγε και ο ίδιος, ”Έχε το νου σου στο ντόνατ και όχι στην τρύπα”».
Πέρυσι, ο Lynch αποκάλυψε ότι έπασχε από πνευμονικό εμφύσημα, αλλά ότι θα συνέχιζε να καπνίζει (και να εργάζεται) παρά τα άσχημα «μαντάτα». Ο σπουδαίος σκηνοθέτης ήταν μόλις 78 ετών. Ξεκίνησε να καπνίζει σε ηλικία οκτώ ετών, όπως είχε πει, και χρειαζόταν οξυγόνο ακόμα και για να περπατήσει μικρές αποστάσεις.
Σε μια σύντομη δήλωση στο X -εκείνη την εποχή- είχε γράψει: «Μου άρεσε πολύ το κάπνισμα, αλλά υπάρχει ένα τίμημα για αυτή την απόλαυση και το τίμημα για μένα είναι το εμφύσημα». Η οικογένεια του Lynch δεν έχει γνωστοποιήσει την αιτία θανάτου. Έκλεισαν τη σύντομη ανακοίνωσή τους με τη φράση: «Είναι μια όμορφη μέρα, με ηλιοφάνεια και γαλάζιο ουρανό σε όλη τη διαδρομή…».
Ladies and Gentlemen,
Yes, I have emphysema from my many years of smoking. I have to say that I enjoyed smoking very much, and I do love tobacco – the smell of it, lighting cigarettes on fire, smoking them – but there is a price to pay for this enjoyment, and the price for me is…
— David Lynch (@DAVID_LYNCH)August 5, 2024
Ο διάσημος σκηνοθέτης είχε παραδεχτεί ότι το κάπνισμα ήταν ένα κομμάτι του εαυτού του. Ακόμη και όταν το κάπνισμα έγινε μέρος της δημόσιας εικόνας του, που αποτυπώθηκε σε πορτρέτα και συνεντεύξεις τους στα ΜΜΕ, ο ίδιος μετέφερε τον έρωτά του με τον καπνό και στη μεγάλη οθόνη με χαρακτήρες στο «Twin Peaks» και ταινίες όπως το «Blue Velvet» και το «Mulholland Drive». Ακόμη και αφού διαγνώστηκε με εμφύσημα το 2020, δεν έκοψε τη συνήθεια για άλλα δύο χρόνια. «Είδα τη γραφή στον τοίχο και έλεγε: ”Θα πεθάνεις σε μια εβδομάδα αν δεν σταματήσεις”. Η παραίτηση ήταν η μόνη μου επιλογή».
Η φράση «είναι μια όμορφη μέρα, με ηλιοφάνεια και γαλάζιο ουρανό σε όλη τη διαδρομή…» δεν είναι τυχαία. Αντιθέτως, είναι ένας φόρος τιμής στον εμβληματικό σκηνοθέτη και στα δελτία καιρού του, τα οποία άρχισε να κάνει το 2005 για μια ανεξάρτητη ραδιοφωνική εκπομπή που φιλοξενούσε ο Joe Escalante, ο ντράμερ των Vandals. Στη Νότια Καλιφόρνια, οι ακροατές άκουγαν την ξεχωριστή φωνή του Lynch να αναδύεται ανάμεσα στα τραγούδια, περιγράφοντας αυτό που ήταν ευδιάκριτο σε όποιον κοίταζε έξω από το παράθυρό του.
Μπορεί σε κάποιους να φαίνεται παράξενο, αλλά ήταν και αυτό ο David Lynch. Ένας καλλιτέχνης που ζωγράφιζε, συνέθετε μουσική, πειραματιζόταν με τα βίντεο και ισχυριζόταν περήφανα ότι δεν έζησε ποτέ μια μέρα χωρίς να εξασκήσει τον υπερβατικό διαλογισμό (μια τεχνική για να φτάσει ο άνθρωπος στην εσωτερική ειρήνη και πνευματική ανανέωση). Ενώ ο κινηματογράφος του δημιούργησε μια μοναδική αισθητική, που χαρακτηρίζεται από ατμόσφαιρες εμποτισμένες με μυστήριο και σουρεαλισμό, ο Lynch αρνήθηκε να περιοριστεί στην ετικέτα του κινηματογραφιστή.
Τον Αύγουστο του περασμένου έτους κυκλοφόρησε το «Cellophane Memories», ένα άλμπουμ ηχογραφημένο με τη συνεργάτιδά του, την καλλιτέχνιδα Chrystabell. Ο Lynch -ο οποίος έπαιξε κιθάρα στο άλμπουμ- αποκάλυψε ότι πηγή έμπνευσής του για το συγκεκριμένο πρότζεκτ ήταν ένας εφιάλτης που του ήρθε κατά τη διάρκεια ενός νυχτερινού περιπάτου. Αυτό το άλμπουμ, το όγδοο και τελευταίο στη δισκογραφία του, επανέφερε ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στη δουλειά του: Τι είναι ένα μυστήριο;
https://www.youtube.com/watch?v=videoseries
Ήταν αυτό το ερώτημα που καθόρισε και το «Twin Peaks», μια από τις πιο γνωστές παραγωγές του Lynch. Η σουρεαλιστική σαπουνόπερα, με επίκεντρο τον τρόπο με τον οποίο η δολοφονία της Λόρα Πάλμερ αναστατώνει μια μικρή πόλη στις βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, έκανε το ντεμπούτο της στο ABC τον Φεβρουάριο του 1990. Οι κριτικοί χαιρέτισαν την πρώτη σεζόν των οκτώ επεισοδίων, την οποία δημιούργησε μαζί με τον Μαρκ Φροστ, ως «τολμηρή» και «τρελά διαφορετική». Έγινε μια ευκαιρία για τον Lynch να πειραματιστεί πέρα από τους τυπικούς χρονικούς περιορισμούς της κινηματογραφικής παραγωγής. Το ABC άναψε «πράσινο» φως και για μια δεύτερη σεζόν 22 επεισοδίων, η οποία ολοκληρώθηκε το 1991. Ο Angelo Badalamenti, ο συνθέτης πίσω από το εμβληματικό soundtrack της σειράς και συχνός συνεργάτης του Lynch, απεβίωσε το 2022.
https://www.youtube.com/watch?v=videoseries
Το 2017, εν μέσω της έκρηξης των ριμέικ στο Χόλιγουντ, το «Twin Peaks» επέστρεψε με 18 νέα επεισόδια σε παραγωγή του Showtime, με πρωταγωνιστή και πάλι τον Kyle MacLachlan. Ο Lynch, ο οποίος είχε αρχικά οριστεί να σκηνοθετήσει τα εννέα επεισόδια της σεζόν, εγκατέλειψε το πρότζεκτ, αφού δεν κατάφερε να καταλήξει σε συμφωνία μισθού με το στούντιο.
Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο καλλιτέχνης συγκρούεται με ένα στούντιο. Ίσως η πιο διάσημη περίπτωση ήταν η μεταφορά του 1987 του «Dune», του κλασικού βιβλίου επιστημονικής φαντασίας του Frank Herbert. Λόγω των όρων του συμβολαίου, ο Lynch έχασε τον έλεγχο της τελικής εκδοχής της ταινίας. Αυτό που είδαν οι θεατές στην οθόνη ήταν μια εκδοχή που επεξεργάστηκαν και ενέκριναν στελέχη που ο Λιντς απεχθανόταν. Η απογοήτευση ήταν τόσο έντονη που ο Lynch, γνωστός για τη δύσκολη φήμη του στα γυρίσματα, ορκίστηκε ότι δεν θα έβλεπε ποτέ την εκδοχή του Denis Villeneuve.
Το «Inland Empire», που κυκλοφόρησε το 2006, ήταν η τελευταία μεγάλου μήκους ταινία του Lynch. Η ταινία έδωσε προτεραιότητα στον οπτικό και αισθητηριακό πειραματισμό έναντι της αφήγησης, μια τάση που συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια, καθώς ο σκηνοθέτης δημιούργησε δεκάδες ταινίες μικρού και μεσαίου μήκους. Μία από αυτές, το «What Did Jack Do», κυκλοφόρησε στο Netflix το 2017.
Ο David Lynch κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες το 1990 για την ταινία «Wild at Heart», με πρωταγωνιστή τον Νίκολας Κέιτζ και βασισμένη στο μυθιστόρημα του Barry Gifford, ο οποίος είχε απολαύσει αρκετές διασκευές του έργου του κατά τη διάρκεια εκείνης της δεκαετίας. Επίσης, ήταν υποψήφιος για Όσκαρ τέσσερις φορές. Οι δύο πρώτες υποψηφιότητες ήρθαν το 1980 για το «The Elephant Man», το οποίο σηματοδότησε την είσοδό του στο αμερικανικό mainstream μετά το ντεμπούτο του με το «Eraserhead» (1977). Έξι χρόνια αργότερα, ήταν υποψήφιος για καλύτερη σκηνοθεσία για το «Blue Velvet», αν και έχασε από τον Oliver Stone για το «Platoon».
Η τελευταία του υποψηφιότητα ήταν για το «Mulholland Drive», μια ταινία που βοήθησε την ηθοποιό Naomi Watts να γίνει διάσημη στο Χόλιγουντ. Το 2019, η Ακαδημία απένειμε στον Λιντς τιμητικό Όσκαρ, αναγνωρίζοντας την πρωτοποριακή του καριέρα και «επειδή έσπασε άφοβα τα όρια στην επιδίωξη του μοναδικού κινηματογραφικού του οράματος».
Συγκινητικά μηνύματα από ηθοποιούς και σκηνοθέτες
Ο θάνατος του David Lynch προκάλεσε παγκόσμια θλίψη και συγκίνηση. Συντετριμμένοι από τον ξαφνικό χαμό του, σκηνοθέτες και ηθοποιοί γέμισαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με μηνύματα αγάπης και εκτίμησης για τον σπουδαίο δημιουργό.
- Φράνσις Φορντ Κόπολα
«Είμαι συγκλονισμένος και συντετριμμένος, δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια τη βαθιά απώλεια του μεγάλου Ντέιβιντ Λιντς, του φίλου μου», έγραψε ο Φράνσις Φορντ Κόπολα σε ανάρτησή του στο Instagram.
- Κάιλ ΜακΛάχλαν
«Πριν από σαράντα δύο χρόνια, για λόγους που δεν μπορώ να καταλάβω, ο Ντέιβιντ Λιντς με έβγαλε από την αφάνεια για να πρωταγωνιστήσω στην πρώτη και τελευταία του ταινία μεγάλου προϋπολογισμού. Είδε προφανώς κάτι σε μένα που ούτε εγώ δεν ήξερα», έγραψε στην ανάρτησή του στο instagram ο Κάιλ ΜακΛάχλαν και πρόσθεσε. «Ολόκληρη την καριέρα μου και τη ζωή μου στην πραγματικότητα την οφείλω στο όραμά του».
- Στίβεν Σόντερμπεργκ
«Είναι ένας από εκείνους τους σκηνοθέτες που άσκησε επιρροή αλλά ήταν αδύνατο να τον μιμηθεί κανείς. Οι περισσότεροι προσπαθούσαν, αλλά είχε ένα είδος αλγορίθμου που δούλευε γι’ αυτόν και όταν προσπαθούσες να το επαναλάβεις, το έκανες με ρίσκο. Όσο μη γραμμικές και παράλογες κι αν έμοιαζαν συχνά οι ιδέες του, ήταν εξαιρετικά οργανωμένες στο μυαλό του», δήλωσε ο Στίβεν Σόντερμπεργκ στο Associated Press.
Με ένα συγκινητικό αφιέρωμα στο Instagram η Ναόμι Γουότς αποχαιρέτησε τον Ντέιβιντ Λιντς γράφοντας στη λεζάντα. «Ο κόσμος δεν θα είναι ο ίδιος χωρίς αυτόν. Η δημιουργική του καθοδήγηση ήταν πραγματικά ισχυρή. Με έβαλε στο χάρτη. Στον κόσμο που προσπαθούσα να μπω για δέκα και πλέον χρόνια, αποτυγχάνοντας σε οντισιόν δεξιά και αριστερά. Επιτέλους, κάθισα μπροστά σε έναν ανήσυχο άνθρωπο, που έλαμπε από φως, μιλούσε με λέξεις από μια άλλη εποχή, με έκανε να γελάσω και να νιώσω άνετα. Πώς με «είδε», όταν ήμουν τόσο καλά κρυμμένη και είχα χάσει ακόμα και τον εαυτό μου;», ανέφερε, μεταξύ άλλων.
Πηγή: pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
