Χαρακτηριστική φιγούρα του ισπανικού μπάσκετ στα 80s και τα 90s. Ο αρχηγός της Μπανταλόνα στο «ερυθρόλευκο» δράμα του Τελ Αβίβ το 1994. Μοναδική προσωπικότητα της ευρωπαϊκής καλαθοσφαίρισης. Ποιος δεν θυμάται τον Τζόρντι Βιγιακάμπα; Από τις μάχες με την Εθνική Ισπανίας κόντρα στην Ελλάδα, απέναντι σε όλες τις μεγάλες ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα.
Υστερα από μια ζωή στο μπάσκετ με την Μπανταλόνα, 17 χρόνια ως παίκτης και 18 χρόνια ως πρόεδρος, ο 62χρονος σήμερα Καταλανός άφησε πίσω του τον αθλητισμό για να ανταποκριθεί στη συνείδησή του που ξύπνησε από την ανθρωπιστική κρίση της Συρίας. Η εικόνα του τρίχρονου Αϊλάν Κουρντί, του παιδιού που πνίγηκε σε παραλία της Τουρκίας το 2015, συγκλόνισε τον καταλανό θρύλο. Εκείνη τη στιγμή, κατάλαβε ότι τα αθλητικά του τρόπαια (1 Κύπελλο Πρωταθλητριών, 2 Πρωταθλήματα ACB, 2 Κύπελλα Κόρατς, 1 Κύπελλο Ισπανίας και 2 Σούπερ Καπ Ισπανίας) είχαν μικρή σημασία μπροστά στις ανισότητες του κόσμου. «Η εικόνα του παιδιού με επηρέασε βαθιά» εξηγεί. «Εμείς είχαμε την τύχη να γεννηθούμε σε αυτό το μέρος του κόσμου. Αν είχαμε γεννηθεί στην άλλη πλευρά, θα ήθελα να υπάρξει κάποιος που θα σκεφτόταν για εμάς. Εχω παιδιά και αν έπρεπε να βγω με μια σάπια βάρκα στη θάλασσα για να τα σώσω, αυτό θα σήμαινε ότι θα ήμουν σε απόγνωση». Ο Βιγιακάμπα, προβληματισμένος, επικοινώνησε με τον Οσκαρ Καμπς, έναν διασώστη από την Μπανταλόνα που ξεκίνησε την οργάνωση Open Arms στη Λέσβο για να βοηθήσει πρόσφυγες που διέσχιζαν το Αιγαίο.
Ως πρόεδρος της Γιοβεντούτ, υποστήριξε την πρωτοβουλία αυτή, και μετά την αποχώρησή του από τη θέση το 2017, αποφάσισε να συμμετάσχει προσωπικά. Ο Βιγιακάμπα επιβιβάστηκε στο πλοίο «Golfo Azzurro» για μια 22ήμερη αποστολή διάσωσης. Εκεί, ήρθε αντιμέτωπος με τη φρίκη σε πόλη τη Μεσόγειο. Από τη Λιβύη ως την Ισπανία και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. «Διασώσαμε πολλούς ανθρώπους από διαλυμένες βάρκες, χωρίς σωσίβια, παιδιά, γυναίκες που είχαν βιαστεί, ανθρώπους που είχαν καεί από μείγματα βενζίνης και θαλασσινού νερού. Ηταν ένα ταξίδι προς τον θάνατο. Ηταν σκληρό αλλά και ικανοποιητικό γιατί σώσαμε περίπου 700 άτομα». Η επιστροφή του στην καθημερινότητα ήταν εξίσου δύσκολη. «Χρειάστηκα ψυχολογική υποστήριξη για να προσαρμοστώ. Δεν μπορούσα να καταλάβω πώς εμείς έχουμε διαβατήριο, αεροπορικά εισιτήρια και δικαιώματα, ενώ εκείνοι ρισκάρουν τα πάντα για να επιβιώσουν».
Παράδειγμα
Σήμερα, ο Βιγιακάμπα δραστηριοποιείται ως πρέσβης της Atlas Energy, έβγαλε δική του μάρκα για αθλητικά παπούτσια, ενώ εργάζεται στην ψηφιακή εκτύπωση. Παράλληλα μιλάει σε παιδιά και εφήβους για την προσφυγική κρίση. «Υπάρχει ένα κίνημα εναντίον των προσφύγων. Τα πολιτικά ζητήματα είναι άλλο θέμα. Πρέπει να βρούμε μια λύση, να βάλουμε τάξη» είπε σε συνέντευξή του. Η εμπειρία του Βιγιακάμπα αποτελεί ένα ισχυρό παράδειγμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, καθώς επισημαίνει τις ανισότητες ενός κόσμου που πρέπει να οργανωθεί καλύτερα για να αντιμετωπίσει τις ανθρωπιστικές κρίσεις.
Δίνει το παράδειγμα σε όλους. Οι εμπειρίες δυνατές. «Οι πολιτικοί μπορούν να το φτιάξουν, θα πρέπει να προσπαθήσουν να καταλήξουν σε συμφωνία μεταξύ τους και να βάλουν ένα τέλος στην κατάσταση. Οπου ήμουν εκεί υπήρχαν μόνο εθελοντές και αυτό είναι κάτι που μας κάνει να απορούμε» δηλώνει ο Βιγιακάμπα. Ο διάσημος πρώην μπασκετμπολίστας αναδεικνύει τη σκληρότητα της περιπλάνησης στη θάλασσα και εξηγεί όπου σταθεί την κατάσταση που βιώνουν οι άνθρωποι που ρισκάρουν τη ζωή τους αναζητώντας ένα μέλλον χωρίς πόλεμο και χωρίς μιζέρια.
Ο γεννημένος στη μικρή καταλανική πόλη Ρέους αποτελεί παράδειγμα ενός ανθρώπου που, ενώ πέτυχε τα μέγιστα στον αθλητισμό, δεν έμεινε αδιάφορος απέναντι στις προκλήσεις του κόσμου. Η μετάβασή του από το μπάσκετ στην ανθρωπιστική δράση δείχνει ότι η πραγματική επιτυχία δεν μετριέται μόνο με τίτλους, αλλά και με την ικανότητά μας να νοιαζόμαστε για τους άλλους. Το μήνυμά του είναι ξεκάθαρο: η αλληλεγγύη δεν είναι επιλογή, αλλά καθήκον.
Source link
