Χρειάζονται τόμοι για να παρουσιασθή η προσωπικότητα και η μεγάλη προσφορά του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστασίου στην Εκκλησία της Ελλάδος, τον πανεπιστημιακό χώρο, στην Αλβανία, στην κοινωνία και σε όλο τον κόσμο.
Τον γνώρισα από νεαρό κληρικό και στη συνέχεια είχα επικοινωνία μαζί του σε όλες τις φάσεις της εξελίξεώς του, διότι αγαπούσε και σεβόταν υπερβολικά τον Γέροντά μου άγιο Καλλίνικο, Μητροπολίτη Εδέσσης.
Δεν θα ξεχάσω μια σκηνή. Οταν το 1984 ήλθε στο νοσοκομείο να επισκεφθεί τον άγιο Καλλίνικο γονάτισε μπροστά στο κρεβάτι του, δεν θέλησε να τον ξυπνήσει από σεβασμό και ευγένεια, ασπάστηκε τα πόδια του λέγοντας, «ως ωραίοι οι πόδες των ευαγγελιζομένων την ειρήνην, των ευαγγελιζομένων τα αγαθά» (Ρωμ. ι΄, 15) και αμέσως στράφηκε σε εμένα και μου είπε: «Είναι κόσμημα της Εκκλησίας».
Νομίζω ότι αυτή η απλή και αυθόρμητη σκηνή τον χαρακτήριζε σε όλη τη ζωή του. Αναγνώριζε τους αγίους που εργάζονται κενωτικά και θυσιαστικά για την Εκκλησία, αγαπούσε και ασκούσε την ιεραποστολή, ασπαζόταν τις ποικιλότροπες πληγές και τις ασθένειες των ανθρώπων με όλο το ποιμαντικό του έργο, ήταν υπερβολικά ευγενής και τελικά ήταν και είναι ο ίδιος ένα «κόσμημα της Εκκλησίας».
Το όνομά του, Αναστάσιος, από τη βάπτισή του και στη συνέχεια ως κληρικός, έδειχνε ότι κατά καταπληκτικό τρόπο, παντού όπου πήγαινε, μετέφερε το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού, ως νίκη επί του θανάτου και της κάθε μιζέριας, ως θρίαμβο της ζωής.
Διέπρεψε παντού όπου βρέθηκε και ξεχώρισε ως θεολόγος, ιεραπόστολος, ποιμένας, ερευνητής, πανεπιστημιακός, επίσκοπος, εισηγητής σε συνέδρια, προκαθήμενος Εκκλησίας μεταφέροντας παντού αναστάσιμο λόγο, ελπίδα ζωής, ανιδιοτελή αγάπη. Και όλα αυτά τα έκανε με ευγενή και μειλίχιο τρόπο, με ιλαρό και χαρούμενο πρόσωπο.
Ηταν ένας αναστάσιμος άνθρωπος και κληρικός και με τη ζωή του επιβεβαίωνε το όνομά του: Αναστάσιος.
Αυτό το έζησε σε όλη του τη ζωή μέχρι την τελευταία του στιγμή. Οταν πριν από λίγες ημέρες (8 Ιανουαρίου 2025) εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και όλων των μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου τον επισκεφθήκαμε μαζί με τον Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο για να του μεταφέρουμε την αγάπη της Ιεράς Συνόδου και όλων όσοι τον γνώρισαν μας είπε δύο φράσεις: «Χριστός Ανέστη» και «είμαι ευγνώμων σε όλους».
Αυτό δείχνει όλη την προσωπικότητα του μακαριστού Αναστασίου όπως την εξέφραζε σε όλη του τη ζωή. Πίστευε στην Ανάσταση του Χριστού, εμπνεόταν από αυτήν, ήθελε να ανασταίνει όλους τους πονεμένους ανθρώπους και ήταν υπερβολικά ευγενής και ευγνώμων άνθρωπος.
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος ήταν όντως «κόσμημα της Εκκλησίας» και «αναστάσιμος άνθρωπος» μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του, έτσι θα τον θυμόμαστε και αυτό είναι το παράδειγμα και το υπόδειγμα για όλους μας.
Source link
