Λόγω της πρόσφατης ταινίας, ρώτησα έναν φίλο αν του αρέσει ο Καζαντζίδης. Κι εκείνος απάντησε: «Ναι, μου αρέσει, γι’ αυτό τον ακούω πάντα φορώντας ωτασπίδες». Και συμπλήρωσε μετά: «Μόνο όσα τραγούδια είπε ως το ’60, περίπου, τα ακούω με ευχαρίστηση» – μια άποψη κάπως επικίνδυνη σε περίπτωση που τη διατύπωνε μεταξύ ζηλωτών του Στέλιου που τον έχουν θεοποιήσει, τον έχουν κάνει εικόνισμα. Οταν του το ανέφερα μου απάντησε πως, κάποιοι απ’ όσους δηλώνουν φαν καζαντζιδικοί, πιο πολύ θέλουν να εμφανιστούν οι ίδιοι, διά εκείνου, ως φιλολαϊκοί, απλοί, κατατρεγμένοι κ.λπ., παρά να υμνήσουν τον όντως Καζαντζίδη.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
Source link