Έχοντας σχεδόν την έκταση της Αττικής, το παγόβουνο A23a -το οποίο επί δεκαετίες βρισκόταν καθηλωμένο στον πυθμένα της θάλασσας- έχει διανύσει περισσότερα από 3.000 χιλιόμετρα από τότε που αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα της Ανταρκτικής.
Φαίνεται ότι βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με το απομακρυσμένο βρετανικό νησί της Νότιας Γεωργίας που αποτελεί καταφύγιο άγριας ζωής και φιλοξενεί θαλασσοπούλια, θαλάσσιους ελέφαντες και φώκιες, καθώς και βασιλικούς και αυτοκρατορικούς πιγκουίνους.
Έχοντας αποκολληθεί από τη θέση του, βόρεια των Νήσων Όρκνεϊ στα τέλη του 2024, οδεύει βόρεια της Ανταρκτικής. Οι ερευνητές που παρακολουθούν το παγόβουνο δήλωσαν ότι αυτή τη στιγμή απέχει περίπου 173 μίλια από το απομακρυσμένο νησί.
Ζυγίζει ένα τρισεκατομμύριο τόνους
Κατά τη διάρκεια του μέχρι τώρα ταξιδιού του, τα θερμότερα νερά βόρεια της Ανταρκτικής έχουν αρχίσει να το λιώνουν και να το αποδυναμώνουν. Παρόλα αυτά, οι τελευταίες δορυφορικές εικόνες εξακολουθούν να τοποθετούν το παγόβουνο περίπου στο μέγεθος της Κορνουάλης (3.563 km²).
Το τεράστιο παγόβουνο, που εκτιμάται ότι ζυγίζει ένα τρισεκατομμύριο τόνους, αποκολλήθηκε για πρώτη φορά από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής το 1986. Τα επόμενα 30 χρόνια ήταν καθηλωμένο στον πυθμένα της Θάλασσας Ουέντελ (Weddell Sea).
Τον Δεκέμβριο, ο A23a απελευθερώθηκε από τη δίνη και έκτοτε κινείται μέσω αυτού που οι οικολόγοι αποκαλούν «σοκάκι των παγόβουνων» και το οποίο βρίσκεται μεταξύ της ηπείρου της Ανταρκτικής και της ομάδας των νησιών Joinville. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι το ταξίδι του θα ακολουθήσει το Ανταρκτικό Κυκλικό Ρεύμα στον Νότιο Ωκεανό, οδηγώντας το κατευθείαν στη Νότια Γεωργία.
H άκρη του A23a την 1η Δεκεμβρίου (BAS / Theresa Gossman, Matthew Gascoyne, Christopher Grey)
Οι κινήσεις των παγόβουνων είναι συνήθως απρόβλεπτες, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε πραγματικά μόνο να υποθέσουμε πού μπορεί να καταλήξει. Ωστόσο, αν καταλήξει στη Νότια Γεωργία, θα μπορούσε να έχει δραματικές επιπτώσεις στην άγρια ζωή και τη βιοποικιλότητα του νησιού, εμποδίζοντας πιθανώς τις τρέχουσες οδούς για τη σίτιση στις παραλίες και τους όρμους του νησιού.
Ωστόσο, όπως επισημαίνει το BBC, θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι τα παγόβουνα αποτελούν κίνδυνο. Κινούμενα απελευθερώνουν ορυκτή σκόνη που αποτελεί πηγή θρεπτικών συστατικών για οργανισμούς που αποτελούν τη βάση της τροφικής αλυσίδας των ωκεανών. «Με πολλούς τρόπους αυτά τα παγόβουνα δίνουν ζωή: είναι το σημείο εκκίνησης για πολλές βιολογικές δραστηριότητας» , δήλωνε η Dr. Catherine Walker, από το Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole.
To A23a σε φωτογραφία του βρετανικού ερευνητικού πλοίου Sir David Attenborough στις αρχές Δεκεμβρίου (BAS)
Το νησί Νότια Γεωργία
Η Νότια Γεωργία έχει μήκος περίπου 170 χιλιόμετρα και πλάτος μόλις 35 χιλιόμετρα. Φιλοξενεί μεγάλη ποικιλομορφία άγριων ζώων, όπως μεγάλες αποικίες αυτοκρατορικών πιγκουίνων, θαλάσσιους ελέφαντες, φώκιες και θαλασσοπούλια.
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έχει ανακηρύξει το 2025 ως το έτος των παγετώνων, με την Παγκόσμια Ημέρα Παγετώνων να ορίζεται στις 21 Μαρτίου. Με τους παγετώνες να απειλούνται με λιώσιμο λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας των ωκεανών και του αέρα, είναι πιθανό να δούμε περισσότερα παγόβουνα μεγατόνων στο μέλλον.
Source link
