Γενειοφόροι με αγγεία στα χέρια, φτερά στην πλάτη και ζωσμένοι με σπαθιά φορούν πολύχρωμα μακριά ενδύματα σε μια τελετουργική πομπή. Αν πλησιάσει κάποιος τις ανάγλυφες αυτές μορφές που κάποτε κοσμούσαν το ασσυριακό ανάκτορο του βορειοδυτικού παλατιού της Κάλχου (Νιμρούντ), κοντά στη σημερινή Μοσούλη του Ιράκ, θα διαπιστώσει πως στις γενειάδες και τα κοσμήματά τους, στα γυμνά μέλη του σώματός τους και στην εξάρτυσή τους αναγράφεται «ζωμός με γεύση κοτόπουλου χελάλ», «χουρμάδες Medjool» και «ανατολίτικα γλυκίσματα».
Κι αυτό διότι τα πολύτιμα τούτα μνημεία από το για ενάμιση αιώνα διοικητικό κέντρο της Ασσυριακής Αυτοκρατορίας «επανεμφανίζονται» μέσα από τις εικαστικές δημιουργίες του αμερικανού καλλιτέχνη ιρακινής – εβραϊκής καταγωγής Μάικλ Ράκοβιτς, o οποίος θα «μεταφέρει» ανακατασκευασμένα τμήματα του πολύπαθου ασσυριακού ανακτόρου στο Μουσείο Ακρόπολης, στο πλαίσιο της έκθεσης «Allspice – o Μάικλ Ράκοβιτς και οι αρχαίοι πολιτισμοί», σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και επιμέλεια της διευθύντριας του Οργανισμού Ελίνας Κουντούρη και του γενικού διευθυντή του Μουσείου Νίκου Σταμπολίδη.
Με πρώτη ύλη συσκευασίες τροφίμων από το Βόρειο Ιράκ, ετικέτες από μουσεία και φύλλα αγγλοαραβικών εφημερίδων, ο πολυβραβευμένος 52χρονος καλλιτέχνης έχει συνθέσει τα 48 έργα από τη σειρά «Ο αόρατος εχθρός δεν θα έπρεπε να υπάρχει» (μετάφραση της βαβυλωνιακής φράσης «Aj ibur shapu», ονομασίας της πομπικής οδού στη Βαβυλώνα). Η επιλογή του ανακτόρου μάλιστα δεν είναι διόλου τυχαία, καθώς ο εικαστικός επιχειρεί να επιστήσει την προσοχή σε μνημεία που έπεσαν θύματα όχι μόνο πολεμικών συρράξεων, αλλά και της αποικιοκρατίας και της αναγκαστικής μετανάστευσης. Και το συγκεκριμένο μνημείο από τα μέσα του 19ου αι. άρχισε να ανασκάπτεται από ευρωπαϊκά και αμερικανικά ιδρύματα, αποσπώντας μεγάλο μέρος του (σήμερα στο Βρετανικό και το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη), ενώ ό,τι απέμεινε καταστράφηκε από τον ISIS πριν από μία δεκαετία.
Οι αρχαιότητες
Ο Ράκοβιτς είχε συμμετάσχει στην ομαδική έκθεση «Portals» που είχε διοργανώσει ο ΝΕΟΝ στο Καπνεργοστάσιο το 2021. Τα νέα έργα του θα «συνομιλήσουν» με έναν γενειοφόρο γυμνό άνδρα που κρατά σιτηρά και φορά καπέλο (πήλινη μήτρα ειδωλίου), έναν επίσης γυμνό άνδρα που κρατά γεωργικό εργαλείο και φροντίζει βοοειδή (θραύσμα λίθινου αγγείου), έναν μουσικό που παίζει λαούτο (πήλινη πλάκα) και μεταξύ άλλων μία γυναίκα με ακάλυπτο τον δεξιό ώμο και περίτεχνη κόμμωση (ειδώλιο). Πρόκειται για μερικές μόνο από τις 13 αρχαιότητες, 12 εκ των οποίων θα ταξιδέψουν στην Αθήνα από το Μουσείο του Ινστιτούτου για τη Μελέτη των Αρχαίων Πολιτισμών του Πανεπιστημίου του Σικάγου (μαζί τους και οι 24 τόμοι του «Ασσυριακού Λεξικού του Σικάγου»), ενώ στην έκθεση «συμμετέχει» και μία γενειοφόρος ανδρική κεφαλή στεφανωμένη από φύλλα βελανιδιάς (480-400 π.Χ.) από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Πρόκειται για γλυπτά από ασβεστόλιθο κατά κύριο λόγο που χρονολογούνται από το 2900 π.Χ. έως το 1600 π.Χ. και προέρχονται από την περιοχή της Μεσοποταμίας, για την εισαγωγή των οποίων γνωμοδότησε ομόφωνα το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
