Υπάρχει μια περιρρέουσα άποψη για εμάς τους δημοσιογράφους (πέραν αυτής που μας φορτώνει τα γνωστά «κοσμητικά» επίθετα) ότι γνωρίζουμε τα πάντα. Μιλάω για εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, κάτι ανάμεσα σε «Φωτεινό παντογνώστη» (επιτραπέζιο που «τα ‘σπαγε» τη δεκαετία του 1970) και Σούπερ Αγόρι στο τηλεοπτικό Chase. Μου έχει τύχει, σε πτήση για την Αυστραλία, ο κύριος που καθόταν δίπλα μου και στον οποίο είχα πει, πάνω στην κουβέντα, τι δουλειά κάνω, να με ξυπνήσει με δυνατό σκούντημα για να με ρωτήσει, σίγουρος ότι είχα την απάντηση, πόσο είναι το βάθος της θάλασσας στο σημείο πάνω από το οποίο πετούσαμε, κάπου στην Ιαπωνία. Και επίσης, στο πλοίο για Σύρο, η μακρινή συγγενής να με «ανακρίνει», σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, για το πόσα λεφτά παίρνει η Μενεγάκη, σίγουρη ούσα ότι ξέρω αλλά δεν της το λέω.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
