Η Κύπρος σε τροχιά απεγκλωβισμού από τη Ρωσία | Ειδησεις

Ο πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης έχει πραγματοποιήσει σημαντικές ενέργειες, όπως οι συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες καθιστούν την Κύπρο μέρος των δυτικών δυνάμεων

Κατά τη διάρκεια της κρίσιμης δεκαετίας του 1960, ο Μακάριος, προκειμένου να εδραιώσει τη μονοκρατορία του, δεν περιορίστηκε μόνο στους μηχανισμούς του Γεωρκάτζη – τόσο τους κρατικούς όσο και τους παρακρατικούς – αλλά χρειαζόταν και τη στήριξη του ΑΚΕΛ. Ωστόσο, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, πλήρως υποταγμένη στις επιταγές της Σοβιετικής Ένωσης, ζήτησε ανταλλάγματα, τα οποία ο Μακάριος αποδέχθηκε. Ποια ήταν αυτά;

Δεδομένου ότι η Κύπρος δεν μπορούσε να ενταχθεί στη σφαίρα επιρροής των Σοβιετικών, έπρεπε να αποφευχθεί και η ένταξή της στη νατοϊκή σφαίρα. Έτσι, τόσο η Ένωση με την Ελλάδα, με αντάλλαγμα εδαφικές παραχωρήσεις στην Τουρκία, όσο και η διπλή ένωση, αντιτίθονταν στα σοβιετικά συμφέροντα, γεγονός που οδήγησε τον Μακάριο να τις απορρίψει σταθερά. Επιπλέον, αυτές οι προτάσεις δεν ευθυγραμμίζονταν με τις δικές του φιλοδοξίες.

Αυτή η πολιτική συνεχίστηκε και από τους διαδόχους του, ανεξαρτήτως του ότι η Σοβιετική Ένωση αντικαταστάθηκε από τη Ρωσία. Η οικονομική διαπλοκή είχε βαθιές ρίζες.

Σήμερα, φαίνεται ότι η Κυπριακή Δημοκρατία αλλάζει κατεύθυνση. Ο πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης έχει προχωρήσει σε σημαντικές ενέργειες, όπως οι συμφωνίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που καθιστούν την Κύπρο μέρος των δυνάμεων που μάχονται κατά του «άξονα του κακού». Επιπλέον, έχει προσφέρει υποστήριξη στις αεροναυτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και της Γαλλίας, οι οποίες επιτηρούν τις ακτές του Λιβάνου και του Ισραήλ, καθώς και άλλων περιοχών.

Πρόσφατα,  ο Νίκος Χριστοδουλίδης διόρισε ειδική αντιπρόσωπο για τις θρησκευτικές ελευθερίες και την προστασία των μειονοτήτων στη Μέση Ανατολή, τη Θεσσαλία Σαλίνα Σάμπο.

Αυτή η κίνηση είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις ευαισθησίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ. Ο Κύπριος πρόεδρος παρουσίασε την πρωτοβουλία του ως μια ενέργεια που ευθυγραμμίζεται με τις προτεραιότητες της εξωτερικής πολιτικής του κ. Τραμπ για την προστασία των χριστιανικών μειονοτήτων.

Το όλο σκηνικό του επαναπροσανατολισμού της εξωτερικής πολιτικής της Κύπρου ενδέχεται να αποτελέσει εμπόδιο στα σχέδια της Τουρκίας για την υπογραφή ενός τουρκοσυριακού μνημονίου σχετικά με την ΑΟΖ, το οποίο θα έχει σοβαρές οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις για την Κυπριακή Δημοκρατία. Θα ασκηθούν πιέσεις στον Ερντογάν ώστε να μην προχωρήσει σε αυτή την ενέργεια, αλλά αμφιβάλλω αν θα τις λάβει υπόψη του.

Επιπλέον,  ο Τραμπ δεν αναμένεται να θεωρήσει την ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας ως κεντρικό ζήτημα της πολιτικής του στην περιοχή, εκτός αν οι σχέσεις του με τον Τούρκο πρόεδρο επιδεινωθούν δραματικά.

Το ερώτημα που τίθεται είναι ποια περιθώρια αντίδρασης υπάρχουν από την πλευρά της Ελλάδας και της Κύπρου. Η αναφορά στη διεθνή νομιμότητα έχει περιορισμένη αξία για μια χώρα που την παραβιάζει συστηματικά. Στο τέλος της ημέρας, το ζήτημα αφορά την ισχύ. Ποιος είναι σε θέση να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του με κάθε δυνατό τρόπο; Οι διαμαρτυρίες και τα ψηφίσματα είναι χρήσιμα, αλλά τι συμβαίνει στην πράξη.

Πηγή: Pagenews.gr