Υπάρχουν ρόλοι που δεν είναι απλώς υποκριτικές προκλήσεις αλλά γέφυρες προς κάτι ανώτερο. Ετσι αντιμετωπίζει και η Μαρία Φιλίππου τον ρόλο της Αικατερίνης Ρούσση που ερμηνεύει στη σειρά «Αγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον ουρανό» του Mega. Η ηθοποιός, με την ξεχωριστή της ευαισθησία, συμμετέχει στη δεύτερη σεζόν της επιτυχημένης παραγωγής κάνοντας ένα τηλεοπτικό ταξίδι γεμάτο φως και συγκίνηση. Για όλα αυτά μίλησε στο «Νσυν».
Πώς ήταν η εμπειρία σας από τη σειρά;
Εξαιρετική. Είχα παρακολουθήσει τον πρώτο κύκλο και θα ‘θελα πάρα πολύ να έχω συμμετάσχει. Οταν μου προτάθηκε λοιπόν αυτός ο ωραίος ρόλος, ένιωσα χαρά κι ευλογία. Είναι διαφορετικό να παίζεις μια μυθοπλασία κι αλλιώς να υποδύεσαι ανθρώπους που υπήρξαν. Οι προσωπικότητες που συναντάμε στη σειρά είναι τρομερές. Εκεί είναι μια ευτυχής συγκυρία, διότι έγινε μια πολύ μεγάλη έρευνα για τη ζωή του Αγίου Παϊσίου επί χρόνια από τον Γιώργο Τσιάκκα, βρέθηκαν οι χώροι κι όλα όσα ήθελαν να κάνουν και η εμπειρία όσον αφορά τη δουλειά μας ήταν συγκλονιστική. Υπήρχαν μοναχοί από τη Μονή Βατοπεδίου που παρακολουθούσαν τα γυρίσματα έτσι ώστε να είναι όλα όπως έπρεπε. Θεωρώ ότι ο Αγιος σκαλίζει μέσα μας και βγάζει ό,τι καλό έχουμε. Αν αφεθούμε να μας ταξιδέψει, θα μας βγάλει ό,τι καλό. Δεν είναι τυχαίο το ότι ήταν outsider η σειρά πριν από δύο χρόνια που προβλήθηκε και ξαφνικά είχε τρομερή τηλεθέαση. Το ίδιο συμβαίνει και φέτος, γιατί είναι ρίζα. Πιστεύω ότι ο Ελληνας θέλει τη ρίζα του.
Τον ρόλο της Αικατερίνης Ρούσση πώς τον αντιμετωπίσατε;
Οπως ξεκινάω πάντα, προσπαθώ να βρω την αλήθεια του ρόλου. Η δουλειά του ηθοποιού είναι να πάρει ένα κομμάτι χαρτί και να το κάνει ζωή. Η Αικατερίνη κάνει ό,τι μπορεί κι ακόμα παραπάνω, αυτή και ο γιος της, για να δώσει στον Αγιο ό,τι χρειάζεται ώστε να χτίσει το μοναστήρι και να βοηθήσει τους συντοπίτες της. Εγώ την είχα στο μυαλό μου σαν μια γυναίκα μορφωμένη και πολύ θρησκευόμενη. Επί της ουσίας όμως, όχι θεούσα. Γιατί η βαθιά της πίστη οδηγεί τον Αγιο σ’ αυτήν. Ξέρετε, την πίστη του ο καθένας μπορεί να τη διαχειριστεί όπως θέλει. Αν όμως πιστεύεις, διαχειρίζεσαι αλλιώς αυτούς τους χαρακτήρες.
Η συμμετοχή σας σε αυτή τη σειρά με το θρησκευτικό περιεχόμενο επηρέασε την προσωπική σας πίστη;
Απλώς μου διαβεβαίωσε αυτά που ήξερα, αυτά που πίστευα. Ημουν ανοιχτή να δεχτώ τα δώρα που πήρα. Αν δεν πίστευα, δεν θα μπορούσα να τα δω. Μπορεί να τα έπαιρνα πάλι, αλλά να μην μπορούσα να τα δω. Για μένα, μέσα από τη ζωή του Αγίου παρακολουθώντας τον δρόμο του, το συγκινητικό είναι η μεγάλη του ταπείνωση, η προσφορά του και η αγάπη του για όλα. Οπως λέει και ο Απόστολος Παύλος στην προς Κορινθίους επιστολή, «αν τις γλώσσες των ανθρώπων μιλώ και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπη, τότε έγινα χαλκός που ηχεί ή κύμβαλο που αλαλάζει». Να έχεις αγάπη μέσα σου για να αντιμετωπίσεις αυτό το χάος που ζούμε. Η αγάπη δεν είναι πράξη καλοσύνης. Δεν αγαπώ γιατί είμαι καλός. Είναι επείγον να αγαπάμε με όλο αυτό που συμβαίνει γύρω μας. Να απλώσουμε το χέρι μας, να δώσουμε βοήθεια, να στηρίξουμε και να έχουμε καθημερινό μοίρασμα με ανθρώπους.
