Οταν είσαι στον ΟΦΗ ή τον Αστέρα Τρίπολης είναι λογικό να σκέφτεσαι τον ημιτελικό και όχι το σήμερα | Blog – Γιώργος Ντυμένος

Ο ΟΦΗ και ο Αστέρας Τρίπολης ξεκίνησαν με ήττες τις υποχρεώσεις τους στα Play Off 5-8, αλλά όταν σε περίπου 3,5 ημέρες έχουν ραντεβού με την ιστορία τότε το μυαλό όλων θα βρίσκεται εύλογα στο επερχόμενο, μεταξύ τους, ματς του «Γεντί Κουλέ».

Play Off 5-8 πράξη πρώτη είχαμε σήμερα (29/3), όπου ο Αρης νίκησε (2-0) στην Τρίπολη τον Αστερα Aktor και ο Ατρόμητος τον ΟΦΗ στο Ηράκλειο με σκορ 2-1.

Επί χάρτου Αρκάδες και Κρητικοί ξεκίνησαν με το… αριστερό, υπέπεσαν σε «γκέλες» αφού ήταν γηπεδούχοι και αυτόματα μειώθηκαν αισθητά οι ελπίδες τους για την κατάκτηση της 5ης θέσης, που υπό προϋποθέσεις οδηγεί στα προκριματικά του Conference της επόμενης σεζόν.

Επιτρέπεται εδώ μία διαπίστωση σε (πολύ) απλά ελληνικά; Είναι μαθηματικά βέβαιο πως τούτη τη στιγμή, δηλαδή μόνο λίγες ώρες μετά το φινάλε των συγκεκριμένων αναμετρήσεων, ουδείς θα έχει «βυθιστεί» σε σκέψεις και προβληματισμούς που εύλογα προκύπτουν ύστερα από κάθε άτυχο αποτέλεσμα και ο λόγος είναι προφανής.

Σε περίπου 3,5 ημέρες – την Τετάρτη 2/4 – οι δύο ομάδες έχουν ραντεβού με την ιστορία καθώς θα συγκρουστούν στο «Γεντί Κουλέ» στον δεύτερο μεταξύ τους ημιτελικό του Κυπέλλου και στη ρεβάνς του 1-0 που νίκησε ο ΟΦΗ στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης», κάτι που φυσικά αντικατοπτρίζει τι διακυβεύεται σε αυτό το παιχνίδι. Αλλωστε είναι κάτι που «στριφογυρίζει» στο μυαλό όλων στους εν λόγω οργανισμούς από τις 2 Οκτωβρίου του 2024, όταν και βγήκαν τα «μονοπάτια» της διοργάνωσης.

Ηταν τότε λοιπόν που έμαθαν – όπως και τα άλλα clubs εκείνου του group – πως στο δικό τους δεν υπάρχει «εκπρόσωπος» του «Big 5», άρα ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τον τελικό του ΟΑΚΑ. Πόσο δε από τη στιγμή που τελείωσαν την κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στο «5-8» που ήταν και ο βασικός εγχώριος στόχος τους, τα πάντα κινούνται γύρω από το ματς που ακολουθεί, όπου και θέλουν να γράψουν ιστορία.

Σε καμία των περιπτώσεων δεν σημαίνει πως σήμερα ήταν αδιάφοροι κτλ. Οχι, όχι. Αλλά ελάτε στη θέση τους.

Είσαι στον ΟΦΗ και στον Αστέρα Aktor υπό οποιοδήποτε πόστο και μπορεί το βράδυ της Τετάρτης να λες: «Παίζουμε τελικό Κυπέλλου ρε φίλε. Είναι μόλις ένα ματς. Αν το πάρουμε… φαντάζεσαι τι θα γίνει».

Εύλογα το μυαλό, η σκέψη, η «κάψα» σε… τραβάνε εκεί. Προβάλει σίγουρο πως στα ενδότερα των οργανισμών εδώ και καιρό άπαντες ξυπνούν και κοιμούνται με το συγκεκριμένο πράγμα στο μυαλό τους. Είναι απολύτως λογικό. Ανθρώπινο. Η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων.

Οι παίκτες του ΟΦΗ… ενδέχεται κόντρα στον Ατρόμητο να μην έβλεπαν τους Μίχορλ, Κίνι, Μπάκου κτλ αλλά τους Μπαρτόλο, Μακέντα, Καλτσά και τούμπαλιν, χωρίς φυσικά αυτό σε καμία των περιπτώσεων να μειώνει την επιτυχία των Περιστεριωτών και των Θεσσαλονικιών. Αλλά έτσι είναι η μπάλα.

Απλά οι σημερινοί αγώνες διεξήχθησαν λίγο πριν ενός που είναι ορόσημο για τους Κρητικούς και τους Αρκάδες. So simple.

Δηλαδή, πόσες φορές στην καριέρα του ένας παίκτης του ΟΦΗ ή του Αστέρα θα μπορέσει να παίξει έναν τελικό Κυπέλλου και να διεκδικήσει κούπα με τις φανέλες τους; Συμβαίνει πολύ σπάνια και τώρα όλοι τους απέχουν 90 ή 120 λεπτά από αυτό.

Υποσεινήδητα τα πάντα περιστρέφονται γύρω του.

Φυσικά το δέλεαρ της 5ης θέσης είναι μεγάλο, αλλά δεν συγκρίνεται με την προοπτική να παραταχθούν στις 17 Μαΐου στον αγωνιστικό χώρο και αφού νωρίτερα ο κάπτεν τους μεταφέρει το βαρύτιμο τρόπαιο στο βάθρο που τοποθετείται πριν αρχίσει ο εκάστοτε τελικός.

Για τον οποιοδήποτε πλην Big-5 οργανισμό πρόκειται για μία ευκαιρία που παρουσιάζεται μία στο τόσο… Ευκαιρία ζωής και ναι, θα το έχουν να το λένε στα εγγόνια τους.

Θα τους δείχνουν τα highlights του τελικού – εάν σε 40 χρόνια υπάρχει ακόμη το YouTube και η τεχνολογία δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ- και θα τους λένε… Τον βλέπεις αυτόν; Εγώ ήμουν. Μπορείτε να φανταστείτε τη συγκίνησή τους αν η σκηνή θα είναι από το πόντιουμ την κούπα αγκαλιά…

Υστερα από όλα αυτά καταλαβαίνετε γιατί τα σημερινά αποτελέσματα δεν ήταν αποτυχία για τον ΟΦΗ και τον Αστέρα Aktor, αλλά… πολύ ειδικών συνθηκών.