Ο Βάλτερ Μπένγιαμιν στο κρυπτικό κείμενό του «Θέσεις για τη Φιλοσοφία της Ιστορίας», γραμμένο το 1940, γράφει στη θέση ΙΧ για τον πίνακα του Πολ Κλέε «Angelus Novus»: «Απεικονίζει έναν άγγελο που μοιάζει έτοιμος να απομακρυνθεί από κάτι στο οποίο έχει στυλώσει το βλέμμα του. Τα μάτια του είναι γουρλωμένα, το στόμα του ανοιχτό, τα φτερά του αναπεπταμένα. Ετσι πρέπει να είναι η όψη που κατ’ ανάγκην έχει ο άγγελος της ιστορίας. Εχει το πρόσωπό του στραμμένο στο παρελθόν. Εκεί όπου παρουσιάζεται σ’ εμάς μια αλληλουχία γεγονότων, εκείνος βλέπει μόνο μία και μοναδική καταστροφή, η οποία δεν παύει να σωρεύει ερείπια επί ερειπίων και να τα εκτοξεύει μπρος στα πόδια του…».
Το κείμενο του γερμανοεβραίου στοχαστή – ο οποίος αυτοκτόνησε για να μη συλληφθεί από τους Ναζί – φαινόταν δυσνόητο πριν από τις πρώτες ημέρες του 2025 και τα καταιγιστικά γεγονότα που συμβαίνουν σε Δύση και Ανατολή, σε ουρανό και έγκατα της γης. Τώρα πια όμως το νόημά του αποκτά διαφάνεια για να αντιληφθούμε το «προμήνυμα κινδύνου» στο οποίο αναφέρονται οι «Θέσεις» του. Οσοι κινούνται στο πεδίο της ενημέρωσης και των media, νιώθουν αυτό το απότομο τράνταγμα από τα λόγια προέδρων μεγάλων χωρών, που θεωρούν ότι μοιράζουν την τράπουλα του κόσμου χωρίς συνέπειες. Από την άλλη, πάλι, αυτή η κατάργηση βεβαιότητας και η προσγείωση στη δυστοπία της επικαιρότητας προξενούν μια αναζωογονητική εγρήγορση. Γιατί ο Τύπος θα θυμηθεί πώς είναι να κάνει τη δουλειά του. Διόλου άσχημο αυτό.
Source link
