Η τελετή ορκωμοσίας του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν λιτή. Αρκούσε. Περιείχε ένα περίβλημα επισημότητας διά του οποίου σηματοδοτήθηκε η παράδοση της Προεδρίας από την Κατερίνα Σακελλαροπούλου στον Κωνσταντίνο Τασούλα. Η απουσία αρχηγικών κομμάτων του «αντισυστήματος» (του Κυριάκου Βελόπουλου, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και των ανεξάρτητων που πρόσκεινται στο κόμμα Βαρουφάκη) ήταν μια θεσμική παρανυχίδα, ένα τίποτα. Κανένας άλλωστε από τους τρεις συγκεκριμένους πολιτικούς δεν νοιάστηκε πραγματικά για την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Είτε εν γνώσει είτε από το βάθος της αγνοίας τους, προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν το θεσμικό πλαίσιό της για την πάρτη τους – γι’ αυτό άλλωστε η δημόσια έκφρασή τους είναι φωνακλάδικη, πληθωρική και κιτς, στον αντίποδα της τελετής που περιφρόνησαν.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
