Τον μελλοντικό βηματισμό της στη νέα διπλωματική αρένα, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά την εκκίνηση της δεύτερης θητείας Τραμπ, δείχνει να σχεδιάζει προσεκτικά η Αθήνα μετά την επιστροφή της ελληνικής αποστολής από τις ΗΠΑ και την πρώτη επίσημη επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Το ελληνικό ΥΠΕΞ αποκωδικοποιεί ένα – ένα τα μηνύματα που εκπέμπει αυτήν την περίοδο ο Λευκός Οίκος, προσπαθώντας ταυτόχρονα να διατηρεί τις αναγκαίες ισορροπίες με την ΕΕ και με τους υπόλοιπους βασικούς «παίκτες» της γεωπολιτικής σκακιέρας, όπως είναι η Ουκρανία και οι χώρες της Μέσης Ανατολής, χωρίς να «λοξοδρομεί» από τον δρόμο του Διεθνούς Δικαίου αλλά και χωρίς να προκαλεί στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ αχρείαστους κλυδωνισμούς που μπορεί να επιφέρουν μελλοντικές απώλειες.
Το στοίχημα για την Αθήνα είναι να επιτύχει στην εμβάθυνση των διμερών ελληνοαμερικανικών σχέσεων αναπροσαρμόζοντας, παράλληλα, με εξαιρετικά λεπτούς χειρισμούς την έως τώρα εμπεδωμένη «σκληρή» γραμμή που είχε υιοθετηθεί για μια σειρά από θέματα επί προεδρίας Μπάιντεν, την οποία είχε ασπαστεί πλήρως η ελληνική κυβέρνηση και την οποία δεν δείχνει έως τώρα πρόθυμη να αποκηρύξει, απλώς και μόνο για να προσκομίσει πρόσκαιρα «εύσημα», τα οποία θα μπορούσαν μελλοντικά να λειτουργήσουν ως «μπούμερανγκ» για την ίδια.
Σε δύο άξονες
Κατ’ ουσίαν, η ελληνική διπλωματία μοιάζει να κινείται προσώρας σε δύο άξονες: αφενός εντοπίζει τα σημεία στα οποία μπορεί να συμπλεύσει με τις εξαγγελίες της δεύτερης θητείας Τραμπ και τα επισημαίνει με στόχο τη δημιουργία ενός κλίματος συνεργασίας και συνέχισης της στρατηγικής σχέσης Ελλάδας – ΗΠΑ ενώ την ίδια στιγμή επενδύει στη διάνοιξη πολλαπλών διαύλων επικοινωνίας με τη νέα αμερικανική διοίκηση ώστε να έχει στη διάθεσή της πρόσωπα – κλειδιά που θα μπορούν να δίνουν μάχες για την προάσπιση των ελληνικών συμφερόντων. Ηδη, μέσα από το πρώτο τετ α τετ του Γιώργου Γεραπετρίτη με τον Μάρκο Ρούμπιο στην Ουάσιγκτον μπήκαν οι πρώτες βάσεις για την οικοδόμηση μιας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ που αναμφίβολα θα φανεί πολύτιμη στην Αθήνα το προσεχές διάστημα. Από τις ανακοινώσεις που προέκυψαν μετά τη συνάντηση (που από την Ελλάδα αξιολογείται ως «πολύ θετική» με βάση και τη χρονική εγγύτητα που αυτή πραγματοποιήθηκε σε σχέση με τον χρόνο ανάληψης των καθηκόντων της νέας αμερικανικής διακυβέρνησης), φάνηκε πως Ελλάδα και ΗΠΑ «χτίζουν» επί των θεμελίων της ενέργειας, της άμυνας, της στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ καθώς και επί των στενών δεσμών της χώρας μας με τον αραβικό κόσμο. Μεταναστευτικό και τεχνητή νοημοσύνη αποτελούν επίσης δύο πεδία όπου μπορούν να σημειωθούν συγκλίσεις ενώ και το ζήτημα της αύξησης των νατοϊκών δαπανών προβάλλει ως ένα εύφορο έδαφος για κοινές θέσεις.
Κρατώντας ανοιχτούς τους διαύλους της με το Δημοκρατικό Κόμμα μέσω των εκπροσώπων του στο Κογκρέσο, χωρίς ωστόσο να το διατυμπανίζει, η Ελλάδα θα κληθεί να αποδείξει πως είναι σε θέση να πορευτεί σε αυτό το νέο γεωπολιτικό τοπίο, ωθώντας και την Ευρώπη στο να διαδραματίσει πιο ενεργό ρόλο προς την κατεύθυνση της διατήρησης της διεθνούς αρχιτεκτονικής ασφαλείας, με τις ΗΠΑ να διατηρούν ζωντανό το ενδιαφέρον τους για την, άλλοτε κραταιή, ευρωατλαντική συμμαχία.
Βήμα – βήμα
Επί του παρόντος, μια επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο, παρότι έχει τεθεί σε προκαταρκτικές συζητήσεις ως ένας στόχος για τους επόμενους μήνες, δεν μοιάζει να αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας. Αυτό που ίσως, όμως, έχει στην τρέχουσα συγκυρία βαρύνουσα αξία είναι πως η Αθήνα έχει διαπιστώσει τη «σημαντική αλλαγή με την οποία αντιλαμβάνεται η νέα αμερικανική διοίκηση τα διεθνή πράγματα» – όπως σημείωσε και ο έλληνας ΥΠΕΞ – και βρίσκεται ήδη μεσούσης της χάραξης ενός νέου οδικού χάρτη για τον τρόπο με τον οποίο θα επιχειρήσει να κινηθεί βήμα – βήμα επαναπροσεγγίζοντας το νέο σύστημα Τραμπ.
