Ο Κώστας Σημίτης μου πρότεινε τη θέση του επικεφαλής του Οικονομικού του Γραφείου τη δεύτερη τετραετία της πρωθυπουργίας του, λίγο μετά τη νίκη του στις εθνικές εκλογές του 2000. Του εξήγησα ότι είμαι ανεξάρτητος και έχω τις δικές μου απόψεις για την οικονομία. Μου απάντησε ότι αυτό επιζητά.
Μια διαφορετική-ανεξάρτητη φωνή για την οικονομία, μια νέα οπτική γωνία. Και συνέχισε λέγοντας: «Ακούω μονότονα τα ίδια. Δεν είχα καλή συμβουλή για το χρηματιστήριο».
Είχε κερδίσει τις εκλογές, αλλά ήταν ακόμα νωπό το κραχ του χρηματιστηρίου του Σεπτεμβρίου του 1999 και οι επιπτώσεις του στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Ηθελε να μάθει το πώς λειτουργεί και έτσι φρόντισα στη διάρκεια της τετραετίας να τον ενημερώνω τακτικά για τις κινήσεις και τις αιτίες τους, τόσο στο ελληνικό όσο και στα διεθνή χρηματιστήρια.
Διαπίστωσα ιδίοις όμμασι ότι οι φήμες που τον ακολουθούσαν από την πρώτη τετραετία, ήταν απολύτως αληθείς. Κάθε εβδομάδα συγκαλούσε υπουργικό ή κυβερνητική επιτροπή. Για κάθε θέμα, σημείωμα. Για κάθε συνάντηση, σημείωμα. Παρακολουθούσε και τον Οικονομικό Τύπο, κυρίως τα Σαββατοκύριακα, και μου έστελνε αποκόμματα των εφημερίδων με σχόλια και ερωτήσεις. Είχε και κάποιους δημοσιογράφους που παρακολουθούσε συστηματικά.
Ηταν πλήρως οργανωμένος. «Μηχανή της ΙΒΜ» τον αποκαλούσα. Δεν μπορούσες να σταθείς αν δεν ήσουν πλήρως προετοιμασμένος. Και αν κάποιο σημείωμά σου τον παραξένευε, το μοίραζε σε τρίτους για τη δική τους γνώμη και στη συνέχεια επανερχόταν με αντεπιχειρήματα, μέρες ή ακόμα και εβδομάδες μετά!
Ηταν εκ φύσεως ευγενής και διακριτικός άνθρωπος, εκτιμούσε τη βοήθεια των συνεργατών του και το έδειχνε. Το διαπίστωσα αυτό πολλές φορές. Είτε επρόκειτο για την προετοιμασία ομιλιών με οικονομικό περιεχόμενο, είτε για τη διαχείριση οικονομικών ζητημάτων, που απαιτούσαν ειδικές γνώσεις.
Θυμάμαι την περίοδο του ασφαλιστικού, όταν όλοι έψαχναν για αποδιοπομπαίο τράγο. Αφορμή μια προγενέστερη συνέντευξή μου στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», με την οποία εξηγούσα τι έπρεπε να γίνει στη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού για να γίνει βιώσιμο.
Τότε «τσαλακώθηκα», δηλαδή στοχοποιήθηκα και πήρα την πρώτη καλή γεύση για το πώς λειτουργεί η Πολιτική, αφού τα βέλη εναντίον μου δεν έρχονταν μόνο από την αξιωματική και ελάσσονα αντιπολίτευση, αλλά και από το ίδιο το κυβερνών κόμμα. Τότε με στήριξε. «Σε θέλω να κάθεσαι δίπλα μου όταν μιλάμε για το ασφαλιστικό» μου είπε.
Και μετά το 2004, όταν αφυπηρέτησε, είχε και περισσότερο χρόνο να αξιολογήσει εκ των υστέρων τους συνεργάτες του, αυτούς που παρέδωσαν πραγματικό έργο, για να πάει η χώρα μπροστά. Μιλούσε συχνά γι’ αυτό. Και άρχισε να γράφει για την εποχή του με την ελπίδα να συνεχιστεί το έργο του και η στρατηγική του. Αποζητούσε τη συνέχεια στην Πολιτική διότι η Ελλάδα χρειάζεται τη συνέχεια. Και στη σημερινή κυβέρνηση έβλεπε αυτή τη συνέχεια.
Ο Γκίκας Α. Χαρδούβελης είναι πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος
Source link
