Ποιες επιλογές απομένουν στον Ζελένσκι μετά τη σύγκρουση με τον Τραμπ; | Ειδησεις

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας βρίσκεται μπροστά σε δύο επιλογές: είτε να αποδεχθεί άμεσα μια δυσμενή συμφωνία, είτε να αναλάβει το ρίσκο μιας επιδείνωσης στην επιχειρησιακή κατάσταση, η οποία θα τον οδηγήσει αναπόφευκτα σε έξοδο

Ο Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να έχει υιοθετήσει τη θέση του Πούτιν, σύμφωνα με την οποία ο Ζελένσκι αποτελεί εμπόδιο για την ειρηνική λύση στην Ουκρανία.

Ο Αμερικανός πρόεδρος δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τους όρους και τις προϋποθέσεις της επιδιωκόμενης ειρηνικής συμφωνίας. Γι’ αυτόν τον λόγο, δεν επιθυμεί να προσφέρει εγγυήσεις ασφαλείας στο Κίεβο. Αυτό που επιδιώκει είναι μια γρήγορη συμφωνία εκεχειρίας, που θα του επιτρέψει να διαφοροποιηθεί από τον προκάτοχό του, Τζο Μπάιντεν, και να αποδεσμεύσει τις ΗΠΑ από την κατάσταση στην Ουκρανία.

Στη σκέψη του Τραμπ, ο Πούτιν είναι ο σύμμαχος, ενώ ο Ζελένσκι είναι το εμπόδιο. Αξιοσημείωτο είναι ότι ο Αμερικανός πρόεδρος φαίνεται να θεωρεί τους Ευρωπαίους στην ίδια κατηγορία με τον Ζελένσκι, καθώς τους βλέπει επίσης ως ανασταλτικό παράγοντα, δεδομένου ότι δεν αποδέχονται μια γρήγορη λύση χωρίς προϋποθέσεις. Είναι προφανές ότι όποιος αντιτίθεται στα σχέδια του Τραμπ, αντιμετωπίζει σοβαρές συνέπειες.

Η αντιπαράθεση μεταξύ Τραμπ και Ζελένσκι, που εκτυλίχθηκε μπροστά στις κάμερες στο Οβάλ Γραφείο, μπορεί να ερμηνευθεί ως μια εκτόνωση της έντασης που είχε συσσωρευτεί από τον Τραμπ εις βάρος του Ζελένσκι. Ο Αμερικανός πρόεδρος, αν και δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για τους όρους μιας ενδεχόμενης ειρηνικής λύσης ή για το αν αυτή θα επιβραβεύει τη Ρωσία του Πούτιν, έχει έντονο ενδιαφέρον για μια συμφωνία που θα του εξασφάλιζε πρόσβαση στα ορυκτά της Ουκρανίας. Θεωρεί μάλιστα ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει δημιουργήσει εμπόδια στην επίτευξη αυτής της συμφωνίας. «Ήσουν αγνώμων», του είπε κάποιος.

Ο τρόπος που μίλησαν οι Αμερικανοί στον Ζελένσκι, τόσο ο Τραμπ όσο και ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς, δεν ήταν τυχαίος. Φαινόταν ότι είχαν προετοιμάσει τις επιθέσεις τους κατά του Ουκρανού ηγέτη, γνωρίζοντας ότι όλα αυτά θα διαδραματίζονταν μπροστά στις κάμερες. Ένα από τα παράπονά τους, όπως αποκάλυψε ο Βανς, ήταν η υποστήριξη που είχε προσφέρει ο Ζελένσκι στους Δημοκρατικούς.

Για τον Τραμπ, ο Ζελένσκι έχει πλέον καταστεί καμμένο χαρτί και θεωρείται πολιτικά «τελειωμένος». Μέχρι σήμερα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι τον υπέβαλε σε bullying, αποκαλώντας τον «δικτάτορα», προτρέποντάς τον να προχωρήσει σε εκλογές και ασκώντας πίεση για να υπογράψει τη συμφωνία σχετικά με τα ορυκτά. Μετά τα σημερινά γεγονότα, είναι πλέον προφανές ότι η τριγωνική σχέση ΗΠΑ-Ρωσίας-Ουκρανίας δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει, εκτός αν ο Ουκρανός πρόεδρος αποφασίσει να συνθηκολογήσει άμεσα.

Από την άλλη πλευρά, για τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, η τρέχουσα αντιπαράθεση με τον Αμερικανό πρόεδρο θα μπορούσε να προσφέρει μια «ευκαιρία» για μια ηρωική έξοδο ή για μια διπλωματική κίνηση. Ο Ζελένσκι φαίνεται να έχει περιορισμένες επιλογές, καθώς αυτές συρρικνώνονται επικίνδυνα. Τώρα είναι αναγκαίο να απευθυνθεί στον ουκρανικό λαό. Αν επιθυμεί να ενισχύσει την ηρωική του εικόνα κατά την ενδεχόμενη αποχώρησή του, θα μπορούσε να προχωρήσει σε εκλογές ή δημοψήφισμα. Ο ουκρανικός λαός θα μπορούσε να τον υποστηρίξει και να ενωθεί γύρω του μετά τις πρόσφατες επιθέσεις του Τραμπ. Παρόμοια στάση θα μπορούσαν να υιοθετήσουν και ορισμένοι Ευρωπαίοι, αν και όχι όλοι. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, το μέλλον του παραμένει αβέβαιο.

Αυτό συμβαίνει διότι η ευρωπαϊκή βοήθεια από μόνη της δεν αρκεί για να διασφαλίσει τη συνέχιση του πολέμου από την Ουκρανία. Αντιθέτως, χωρίς την αμερικανική υποστήριξη, εάν αυτή διακοπεί, η κατάσταση θα είναι κρίσιμη, όχι μόνο σε ό,τι αφορά τα οπλικά συστήματα, αλλά και σε επίπεδο πληροφοριών.

Με τα δεδομένα που προέκυψαν από το χθεσινό ναυάγιο, ο Ζελένσκι βρίσκεται μπροστά σε δύο επιλογές: είτε να αποδεχθεί μια δυσμενή συμφωνία («ο Ζελένσκι μπορεί να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο όταν είναι έτοιμος για την ειρήνη», σύμφωνα με τον Τραμπ), είτε να ρισκάρει μια επιδείνωση της κατάστασης στο πεδίο των επιχειρήσεων, που θα τον οδηγήσει αναπόφευκτα σε αδιέξοδο. Είναι επιτακτική ανάγκη οι Ευρωπαίοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αυτή είναι η τελευταία και μοναδική ελπίδα για την Ουκρανία και τον πρόεδρό της. Ωστόσο, ακόμη και αν οι χώρες της Ευρώπης ενωθούν γύρω από το Κίεβο και τον Ζελένσκι (με ορισμένες εξαιρέσεις, όπως η Ουγγαρία και η Σλοβακία), η υποστήριξή τους ενδέχεται να μην έχει σημαντική επίδραση στην εξέλιξη των γεγονότων.

Πηγή: Pagenews.gr